نقش خودکارآمدی سرمایه انسانی شهرداری تهران در بهبود عملکرد مدیریت شهری

سرمایه روانشناختی موضوع جدیدی است که در هزاره سوم مطرح و از سال ۲۰۰۶ به حوزه سازمان و مدیریت نیز وارد شده است. این موضوع در طی چند سال اخیر در نظریه ها و تحقیقات مختلفی، به عنوان یک سازه اصلی مرتبط با پیامدهای سازمانی در سطح فردی و سازمانی مطرح شده است. با توجه به گسترش روز افزون رویکرد سرمایه روانشناختی در سازمانها، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر سرمایه روانشناختی بر تعهد سازمانی، رفتار شهروندی سازمان و استرس شغلی پرداخته است. سرمایه روان شناختی یکی از موضوع های پژوهشی جدید مورد توجه پژوهشگران رفتار سازمانی و منابع انسانی است. در گذشته رویکرد بسیاری از روانشناسان و پژوهشگران رفتار سازمانی بر نقاط ضعف کارکنان و آسیب شناسی رفتارهای آنان به منظور ارائه راهکارهای مناسب برای کاهش نقاط ضعف آنان متمرکز بود. و به توانمندیها و جنبه های مثبت رفتارکارکنان توجهی نمیشد ، ولی با ظهور نهضت روان شناسی مثبت گرا در دهه ۹۰ ، این رویکرد به سوی مثبت گرایی و تاکید برجنبه های مثبت رفتاری تغییر جهت داد و رویکردهای رفتار سازمانی مثبت گرا، سرمایه روا نشناختی و رهبری مثبت گرا مطرح گردید. بر این اساس، تحقیق حاضر در صدد بررسی رابطه بین ابعاد سرمایه روانشناختی کارکنان با تعهدسازمانی در شهرداری تهران می باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، مدیریت شهری ، سرمایه انسانی ، شهرداری تهران.