تولید آزمایشگاهی کاندیدای واکسن غیرفعال طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) و ارزیابی ایمنی زایی آن در گوسفند و بز
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 298
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_VTJ-35-1_005
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1401
چکیده مقاله:
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) یک بیماری ویروسی مسری و حاد با واگیری و انتشار سریع در گوسفند و بز است که جهت پیشگیری از شیوع و کنترل این بیماری، واکسیناسیون دام ها بهترین راه حل می باشد. هدف این پژوهش، ارزیابی پاسخ ایمنی حاصل از واکسیناسیون با شش فرمولاسیون تهیه شده از واکسن غیرفعال PPR در بز و گوسفند، در قالب طرح کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل ۲×۳ بود. ویروس تخفیف حدت یافته PPR در یک سلول لنفوئیدی سوسپانسیون دستکاری شده با قدرت پاساژ بسیار زیاد، تکثیر و سپس با استفاده از دو غیرفعال کننده (mM ۴ بایناری اتیلن ایمین [BEI] و یا %۳ پراکسید هیدروژن [H۲O۲]) غیرفعال و سپس هر یک از ویروس های غیر فعال شده با استفاده از سه یاور مختلف (هیدرواکسید آلومینیوم، فسفات آلومینیوم و مخلوط %۵۰ هر یک از این دو ادجوآنت) فرمولاسیون شد. ارزیابی ایمنی زایی و بی ضرری واکسن های تهیه شده، به ترتیب با استفاده از دو دز ml ۱/۰ و ۱ (ده برابر دز) بر روی ۳۸ راس گوسفند و ۲۸ راس بز مورد مطالعه قرار گرفت. هر یک از دزهای مورد آزمایش، طی دو نوبت، در روزهای صفر و ۲۱ آزمایش به صورت زیرجلدی تزریق و سپس تیتر سرمی آنتی بادی علیه ویروس PPR در روزهای صفر، ۱۴، ۲۱، ۳۵، ۴۲ و ۶۰ پس از واکسیناسیون اندازه گیری شد. نتایج نشان داد میانگین تیتر آنتی بادی علیه ویروس PPR تا روز ۲۱ و ۶۰ پس از واکسیناسیون تحت تاثیر نوع غیرفعال کننده و همچنین ادجوانت قرار نگرفت (۰۵/۰
غیرفعال کننده ها و ادجوانت های مختلف برهمکنش معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰
غیرفعال کننده در ساخت واکسن غیرفعال PPR می باشد.
کلیدواژه ها:
ویروس طاعون نشخوارکنندگان کوچک ، غیرفعال کننده ، واکسن کشته طاعون نشخوارکنندگان کوچک ، ادجوآنت ، گوسفند و بز
نویسندگان
مرتضی اکبریان
بخش پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
هادی کیوانفر
بخش پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
محسن لطفی
موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
سید محمود عظیمی دزفولی
موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
حمیدرضا ورشویی
موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :