نقش احزاب در نظام برنامه ریزی ایران با تاکید بر نظام سیاسی اقتصاد

حزب در سیاست سازمانی سیاسی است که به دنبال تاثیرگذاری در حکومت استفروپاشی شوروی سابق و ایجاد کشورهای تازه استقلال یافته و گرایش آنها به سمت نظام بازار این باور را در بعضی از افراد ایجاد کرده است که کشورها برای ارتقای سطح اقتصادخود نیاز به برنامه ریزی ندارند. برنامه ریزی توسعه با نظام برنامه ریزی متمرکزمتفاوت است.پژوهش حاضرباهدف شناخت تاریخچه احزاب سیاسی در ایران ،موانع گسترش احزاب،جایگاه احزاب در اقتصاد سیاسی،رابطه احزاب سیاسی با اقتصاد،علل عدم توانایی احزاب در اقتصاد پرداخته ایم .در این پژوهش که از نوع بررسی اهداف تحقیق و روش تحقیق بنیادی و تحقیق توصیفی به بررسی نقش احزاب در نظام برنامه ریزی با تاکید بر نظام اقتصادی پرداخته ایم.اطلاعات به دست آمده در این پژوهش با مطالعه کتاب خانه ای و مطالعه مقالات مرتبط و تحلیل و بررسی آنها و برقراری ارتباط میان مطالب مرتبط صورت گرفته است.پس از بررسی نتایج و تحلیل یافته ها به این نتیجه رسیدیم که در کشور ما حزب به معنای واقعی وجود ندارد نهادی هم که پس از برگزاری انتخابات به عنوان قوه مجریه یا قوه مقننه شکل میگیرد عمدتا تابع جریانهای سیاسی هستند و از قوانین درون حزبی خود تبعیت نمیکنند، در واقع اراده های اقتصادی و سیاسی به صورتی سازمان یافته در شکل گیری قوه های مقننه و مجریه نقش موثر ندارند، بلکه خود نامزدها هستند که با استفاده از شیوه و روش خود وارد صحنه میشوند و سعی در جذب آرای گوناگون دارند.بدین ترتیب به نظر می رسد راه خارج کردن احزاب از وضعیت رکود و انفعال کنونی و افزایش مقبولیت و کارامدی آنها، بر طرف کردن و اصلاح همین پیش زمینه ها و دلایل عدم اعتماد جامعه و نخبگان به این نهادهای سیاسی است. یکی از این راهکارها افزایش معلومات وبالا بردن سطح آگاهی عموم مردم نسبت به این نهادهای سیاسی است.

کلیدواژه ها:

احزاب ، نظام برنامه ریزی ، اقتصادی ، ایران