اثر تنش خشکی بر برخی ویژگی های مورفولوژیک دانهال های ایجاد شده از تلاقی های بین گونه ای پسته ( P. vera × P. integerrima)

پسته به­عنوان یک محصول استراتژیک جایگاه خاصی در بین محصولات کشاورزی ایران دارد. به­منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر برخی از ویژگی­های مورفولوژیک و میزان پروتئین کل دانهال­های هیبرید و غیر هیبرید پسته و شناسایی پایه­های­ متحمل به خشکی، آزمایشی به­صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با چهار تکرار به­صورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال­های ۹۸- ۱۳۹۷ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل پنج پایه دانهالی پسته احمد­آقایی، اکبری، سرخه­حسینی، گرمه، فندقی و پنج هیبرید بین­گونه­ای (احمد­آقایی × اینتگریما، اکبری × اینتگریما، سرخه­حسینی × اینتگریما، گرمه × اینتگریما و فندقی × اینتگریما­) و سه سطح خشکی شامل شاهد (۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی)، تنش ملایم (۶۵ درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید (۳۰ درصد ظرفیت زراعی) بودند که به­مدت ۱۲ هفته روی دانهال­های سه ماهه پسته اعمال شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی اثر معنی­داری بر وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه، طول ساقه، قطر ساقه، طول ریشه، نسبت طول ریشه به ساقه، طول برگ، عرض برگ، ضخامت برگ، سطح برگ، ریزش برگ و میزان پروتئین کل برگ و ریشه داشت. با افزایش سطح خشکی، کاهش معنی­داری در تمامی صفات به­جز طول ریشه، نسبت طول ریشه به ساقه و ضخامت برگ نسبت به شاهد مشاهده شد. در بین پایه­ها، به­ترتیب پایه­های پر رشد هیبرید سرخه­­حسینی × اینتگریما، احمد­آقایی × اینتگریما و اکبری × اینتگریما بیشترین تحمل به خشکی را نشان دادند. از طرفی پایه دانهالی فندقی در تمامی صفات بیشترین حساسیت به خشکی را نشان داد.  

کلیدواژه ها:

اینتگریما ، تحمل به خشکی ، سطح برگ ، ظرفیت زراعی ، هیبرید