طراحی بهینه دکل های انتقال برق با در نظر گرفتن عدم قطعیت های پارامترهای سازه ای

هدف این مقاله توسعه روشی جدید برای انجام طراحی بهینه بر مبنای قابلیت اعتماد برای مسائلی شامل سازه های واقعی با مدلسازی اجزای محدود می باشد. یکی از ویژگی های برجسته روش های ارائه شده این است که برای مسائل شامل مدل اجزای محدود و مسائل گسسته نیز قابل اعمال می باشند. این هدف با استفاده از الگوریتم کرم شب تاب در ترکیب با یک روش اجزای محدود مبتنی بر قابلیت اعتماد برآورده شده است. در تحلیل قابلیت اعتماد از یک روش مبتنی بر آنالیز حساسیت مرتبه اول استفاده شده است. برای غلبه بر مشکل نیاز به تلاش محاسباتی بالا در مسائل طراحی بهینه بر مبنای قابلیت اعتماد، آنالیز حساسیت مورد نیاز برای انجام تحلیل قابلیت اعتماد سازه با استفاده از روش مشتق گیری مستقیم به جای روش مرسوم تفاضلات محدود انجام شده است. نوآوری های این تحقیق تدوین و استفاده از فرمول بندی روش مشتق گیری مستقیم به منظور تحلیل قابلیت اعتماد در فرایند طراحی بهینه مبتنی بر قابلیت اعتماد سازه ها و همچنین تدوین فرمول بندی روش مشتق گیری مستقیم برای محاسبه آنالیز حساسیت قابلیت اعتماد برای سازه های خرپایی می باشند. همچنین این تحقیق، یک روش جدید با استفاده از الگوریتم کرم شب تاب در ترکیب با روش قابلیت اعتماد را به منظور طراحی بهینه با در نظر گرفتن عدم قطعیت ها ارائه می دهد. نتایج مثال عددی شامل طراحی بهینه مبتنی بر قابلیت اعتماد یک خرپای ۷۲ عضوی و مقایسه نتایج با سایر روش های متناظر گویای این است که با استفاده از این روش ضمن حفظ سطح قابلیت اعتماد مورد نظر، به نسبت سایر روش های مقایسه شده وزن سازه کاهش پیدا کرده است.