بررسی رابطه کمال گرایی با سازگاری زناشویی با نقش میانجیگری تنظیم هیجان در زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر برای شناسایی میزان رابطه ی متغیر کمالگرایی با سازگاری زناشویی با نقش میانجیگری تنظیم هیجان در زنان متاهل دارای اختلاف و مشاجرات خانوادگی انجام شده است . روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. و نوع پژوهش کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان دانشجوی متاهل )دارای اختلاف و مشاجرات خانوادگی (در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب تشکیل دادند که از بین آنها ۲۰۰ نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند . ابزارهای پژوهش شامل؛ پرسشنامه ی ۲۷ سوالی کمالگرایی اهواز و پرسشنامه ی ۳۲ سوالی سازگاری زناشویی و پرسشنامه ی ۱۸ سوالی تنظیم هیجان گراس) ERQ( (است. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر کمالگرایی، با سازگاری زناشویی در سطح ۵صدم) ./ . ۵ (رابطه معناداری دارد و کمالگرایی با تنظیم هیجان در سطح) ./ . ۵ (رابطه معناداری دارد. همچنین متغیر تنظیم هیجان با سازگاری زناشویی در سطح) ./ . ۵ (رابطه معناداری دارد. نتیجه گیری: در مجموع نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادکه کمالگرایی میتواند موجب کاهش سازگاری زناشویی زنان متاهل دانشجو دارای اختلاف و مشاجرات خانوادگی شود. بنابراین لازم است تا با ارائه ی آموزش به زنان متاهل دانشجو زمینه برای کاهش نقش کمالگرایی برسازگاری زناشویی و تنظیم هیجان فراهم شود.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، سازگاری زناشویی ، کمالگرایی ، زنان متاهل ، اختلافات و مشاجرات