اثربخشی یکپارچگی حسی بر بهبود حافظه فعال و کاهش نشانگان بیش فعالی/نقص توجه در کودکان پیش دبستانی

بیش فعالی به همراه نقص در توجه یکی از اختلال هایی است که امروزه شیوع بالایی در کودکان دارد و مشکلات مختلفی برای کودکان، خانواده و نظام آموزشی ایجاد کرده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر بخشی تمرینات یکپارچگی حسی بر بهبود حافظه فعال و کاهش نشانگان بیش فعالی/نقص توجه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پیش دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی شهرستان مبارکه در نیمه اول سال تحصیلی ۹۸-۹۹بودند. نمونه مورد بررسی ۳۰ دانش اموز پیش دبستانی مبتلا به اختلال بودند که بطور تصادفی در دو گروه (هر گروه ۱۵ نفر)آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه کانرز (فرم معلم ) و خرده آزمون فراخنای ارقام وکسلر بود. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات در مرحله پیش آزمون-پس آزمون درگروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. بنابراین از تمرینات یکپارچگی حسی جهت بهبود حافظه فعال و کاهش علایم اختلال بیش فعالی همراه با نقص در توجه این کودکان میتوان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

نشانگان بیش فعالی/نقص توجه ، حافظه فعال ، یکپارچگی حسی ، پیش دبستانی.