تاثیر آموزش شادکامی بر بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور: یک مطالعه نیمه تجربی

سابقه و هدف: تالاسمی ماژور یک بیماری مزمن خونی است که می تواند اثرات عمیقی بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به آن بگذارد.لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش شادکامی بر بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بر روی ۵۲ بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور در شهر زابل در سال ۱۳۹۹انجام شد. بیماران به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون آموزش شادکامی طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه انجام گرفت. گروه کنترل مراقبت های روتین را دریافت کردند.ابزار گردآوری داده، مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB )بود. اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS ۱۶ ، آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی(تی زوج و تی مستقل) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در خصوص متغیر بهزیستی روانشناختی در مرحله پیش آزمون در گروه مداخله با میانگین و انحراف معیار /۶۳۶ ±۷۴/۹۲ و کنترل با میانگین و انحراف معیار ۵/۸۳ ± ۷۴/۵۷ تفاوت آماری معناداری یافت نشد (p=۰/۰۰۱). بعد از مداخله نتایج آزمون تی مستقل تفاوت آماری معناداری را از نظر بهزیستی روانشناختی بین دو گروه مداخله و کنترل نشان داد(p=۰/۰۰۱). براساس آزمون آماری تی زوجی نیز تفاوت آماری معناداری قبل و بعد از مداخله در نمرات بهزیستی روانشناختی گروه مداخله یافت شد(p=۰/۰۱). اما در گروه کنترل این تفاوت معنادار نبود(p=۰/۱۲).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش شادکامی باعث بهبود بهزیستی روانشناختی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور می گردد. بنابراین می توان این آموزش را به عنوان یک استراتژی آموزشی مناسب جهت بهبود بهزیستی روانشناختی در بیماران تالاسمی ماژور توصیه نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، شادکامی ، بهزیستی روانشناختی ، تالاسمی ماژور