اضطراب در بیماران دچار سوختگی (مروری سنتی)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 218

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED07_100

تاریخ نمایه سازی: 14 فروردین 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سوختگی از دردناکترین آسیب های پزشکی است که می تواند بر سلامتی فرد تاثیر منفی بگذارد.درجهان ،سوختگی ۵٪ -۱۲٪ از کل آسیب ها را تشکیل می دهد و سبب مرگ ،مشکلات جسمی وروحی و روانی و.. می شود و لذا هدف از مطالعه حاضر مروری بر پژوهش های انجام گرفته در این زمینه است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مروری سنتی است و باجستجو در پایگاه های اطلاعاتی Pub med،Google Scholer ،SIDبا استفاده ازکلید واژه های اضطراب و سوختگی و بیمار سوختگی وکلید واژه های " Anxiety"" Burns"" Burn patient "می باشد.معیار های ورود به مطالعه عبارت بودنداز:مقاله های تحقیقی اصیل تمام متن انگلیسی یافارسی منتشر شده درمجلات الکترونیکی دربازه زمانی یک ساله ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ درمورد موضوع موردمطالعه بود ودرنتیجه ۷ مطالعه حایز شرایط ورود به مطالعه شدند.یافته ها: درمان دارویی و نرم افزار واقعیت مجازی در درمان اضطراب درد و شدت درد موثر هستند، اما به نظر میرسد که واقعیت مجازی با انحراف توجه از محرکهای بیرونی و غوطه ور سازی فرد دردنیای مجازی بیش از روش دیگر منجر به کاهش اضطراب می شود.در یک مطالعه پیشنهاد شده که جهت کاهش اضطراب وافزایش راحتی میتوان از آموزش خودمدیریت استفاده کرد.در مطالعه ای دیگر به ارتباط تاب اوری و اضطراب اشاره شده بود که انجام آموزش تاب آوری قبل ازعمل را توصیه کرده بود.از جهت نقش کاربرد تئوری واتسون در وقایع پر اضطراب میتوان دراین بیماران نیز استفاده نمود.از طرفی باتوجه به اثر خواندن نام خدا می توان همراه بامداخلات دارویی استفاده کرد.همچنین استفاده ازانحراف فکردیداری به عنوان درمان مکمل برای کاهش درد و اضطراب تعویض پانسمان این بیماران باید برنامه ریزی جهت اجرای منظم این روش پیشگیرانه در مراقبت مد نظر باشد. در مطالعه ای نیز به اثر بکارگیری یک استراتژی تیم چند رشته ای اشاره شده بود.نتیجه گیری: از اجا کهتوجه و کنترل اضطراب در بیماران سوختگی یکی از عناصر مهم مراقبت از آنها است لذا به علت مطالعات اندک نیاز به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه برای یافتن راهی جهت بهبود آن می باشد.

نویسندگان

عارفه خالقی دهشیری

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

خدیجه نصیریانی

دکتری تخصصی پرستاری، استادیار، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران