تعیین اهداف اصلاحی گوسفند مغانی در سیستم پرورش عشایری

بهترین راه برای حداکثرکردن سود آوری از طریق اصلاح نژاد، استفاده از ضرایب اقتصادی صفات به همراه ارزیابی ژنتیکی است. هدف تحقیق حاضر، تحلیل هزینه فایده در گله های این نژاد در شرایط پرورش عشایری می باشد. در این مطالعه پارامترهای تولیدی، مدیریتی و اقتصادی حاصل از رکوردگیری پنج گله به تعداد ۵۰۰ راس میش داشتی گوسفند نژاد مغانی در طول چرخه تولیدی از شهریور سال ۱۳۹۴ تا شهریور ۱۳۹۵ مورد ارزیابی قرار گرفت. ضرایب اقتصادی صفات با استفاده از گرایش حداکثر سود، توسط نرم افزارMATLAB محاسبه گردید. برای تعیین ضرایب اقتصادی نسبی، ضریب اقتصادی مطلق هر صفت، به ضریب اقتصادی مطلق صفت وزن پشم تقسیم گردید. آنالیز اقتصادی سیستم تولید نشان داد که هزینه ها، درآمدها و سود حاصل به ازای هر راس میش در سال به ترتیب ۸۸/۹۴۳۷۶۱۷، ۴۹/۱۰۶۳۷۶۵۴و ۶۱/۱۲۰۰۰۳۶ریال بود. هزینه های مربوط به تغذیه و مدیریت به ترتیب ۶۵/۷۳ و ۳۵/۲۶ درصد از کل هزینه های جاری ودرآمد حاصل از فروش وزن زنده، شیر، کود و پشم به ترتیب ۳۹/۸۶، ۶۴/۹، ۸۵/۲ و ۱۵/۱ درصد از کل درآمد را شامل شدند. ضرایب اقتصادی نسبی برای صفات مختلف به ترتیب بازده لاشه ، وزن دوازده ماهگی ، زنده مانی میش، وزن شیرگیری بره ، وزن تولد ، میزان آبستنی ، زنده مانی بره بعد از شیرگیری ، زنده مانی بره تا شیرگیری، تعداد بره در هر زایش، دفعات زایش درسال، افزایش وزن روزانه بعد از شیرگیری، وزن بیده پشم، وزن شیر، افزایش وزن روزانه قبل از شیرگیری، وزن جایگزین ماده و وزن میش بالغ ۳۰/۷، ۲۷/۴، ۰۸/۳، ۸۵/۲، ۴۴/۲، ۳۵/۲، ۰۷/۲، ۸۵/۱، ۵۴/۱، ۴۲/۱، ۰۵/۱، ۱، ۵۵/۰، ۳۴/۰، ۰۶/۰-، ۸۱/۱- گزارش شد.

کلیدواژه ها:

ارزش اقتصادی ، پرورش عشایری ، صفات تولیدی ، صفات تولیدمثلی ، گوسفند مغانی