ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های کنجد در استان بوشهر

کنجد به عنوان یک گیاه بومی بدلیل مقاومت بالایی که به شوری و خشکی دارد، به عنوان گیاهی مناسب در شرایط محیطینامناسب مطرح میباشد. این گیاه میتواند با حداقل نیاز رطوبتی تولید مناسبتری نسبت به سایر محصولات زراعی در فصلتابستان داشته باشد. تعداد ۱۰ لاین پیشرفته کنجد حاصل از نسلهای در حال تفکیک به همراه شش رقم محلی جهت بررسیو مقایسه عملکرد در در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی برازجان در استانبوشهر در نیمه تیر ماه در سال ۱۳۹۹ کشت و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد کوتاه ترین طول دوره رسیدگی مربوطبه ژنوتیپ شماره ۱۳ با ۹۹ روز بود. در این تحقیق در بین ژنوتیپهای امید بخش ژنوتیپ شماره ۳ و ۷ به ترتیب با عملکرد۱۷۹۸/۰۵ و ۱۷۵۰/۷۰ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را نشان دادند. بیشترین وزن هزرا دانه را ۴/۲۷ گرم در ژنوتیپ شماره ۵ مشاهده شد. کمترین عملکرد دانه برای ژنوتیپ شماره ۵ با عملکرد ۱۲۳۸/۸۳ مشاهده گردید. در میان شاهدهای محلی ژنوتیپ بومی بهبهان و دشتستان بیشترین عملکرد دانه را نشان داد. همچنین بالاترین تعداد شاخه فرعی با ۵ شاخهفرعی مربوط به ژنوتیپ بومی دشتستان بود.

کلیدواژه ها:

فنولوژی ، شاخه فرعی ، لاین های پیشرفته