مقایسه وضعیت سرمایه روانشناختی در زنان معلم شاغل در آموزش و پرورش و زنان خانه دار (مورد مطالعه: معلمین زن و مادران خانهدار دانش آموزان منطقه ی ۴ شهرستان قم)

روند فزاینده اشتغال بانوان در جامعه، مساله تعارض نقشی ایشان را در نسبت با خانواده به دنبال داشته است. سرمایه روانشناختی می تواند به عنوان یک سازه روانی مهم در فهم تناسب و تعارض مشاغل زنان با نقش های اصیل ایشان در خانواده موثر باشد. پژوهش حاضر به دنبال مطالعه مقایسه ای میزان سرمایه روانشناختی در زنان معلم شاغل در آموزش و پرورش با میزان آن در زنان خانه دار است. از میان چهار مولفه تشکیل دهنده سرمایه روان شناختی در پژوهش حاضر به سه مولفه امید، تاب آوری و خوش بینی پرداخته شده است. روش پژوهش از نوع علی مقایسه ای است و جامعه آماریآن معلمین زن مقطع ابتدایی منطقه ۴ شهرستان قم به عنوان جامعه زنان شاغل و مادران دانش آموزان مقطع ابتدایی این منطقه به عنوان جامعه زنان خانه دار هستند. برای سنجش امید، تاب آوری و خو ش بینی هر گروه به ترتیب از پرسشنامه امید میلر، پرسشنامه شییر و کارور و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون بهره گرفته شده است و برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون MANOVA استفاده شد. تحلیل مقایسه ای پرسشنامه ها به این نتیجه منتهی شد که میان سرمایه ی روانشناختی زنان معلم شاغل و مادران خانه دار تفاوت محسوسی وجود ندارد و شاید بتوان معلمی را به عنوان یکی از مشاغل هماهنگ با نقش خانوادگی در نظر گرفت

کلیدواژه ها:

امید ، تاب آوری ، خوش بینی ، بانوان شاغل ، بانوان خانه دار.