تعیین شرایط بهینه پرورش ماهی ماکرو(Labidochromis caeruleus) براساس سنجش پارامترهای محیطی دما، اسیدیته و سختی کربنات آب

مطالعه حاضر با هدف تعیین مقایسه اثر فاکتورهای دما، اسیدیته و سختی کربنات آب بر عملکرد پارامتر­های رشد ماهی ماکرو (Labidochromis  caeruleus) طراحی گردید. در هر آکواریوم، ۳ قطعه ماهی، با میانگین وزنی ۰/۰۵ ± ۰/۳۱ گرم قرار داده شد و به صورت روزانه در دو نوبت به میزان ۵ درصد وزن زنده، غذادهی شدند. پس از گذراندن ۲ هفته به عنوان دوره آداپتاسیون، طی دو بازه زمانی ۱ تا ۲۵ روز و ۲۵ تا ۴۰ روز، زیست سنجی انجام شده و پارامتر­های رشد، شامل: افزایش وزن و طول بدن و ضریب تبدیل غذایی (FCR) محاسبه شد. در پایان دوره نیز، میانگین وزنی ماهیان برابر ۰/۰۵ ± ۰/۷۵ گرم بود. با طراحی آزمایشات با نرم ­افزار Design Expert ۷.۰، ترکیبی از سه عامل دما، pH و dKH و در مجموع ۱۴ تیمار با ۳ تکرار در هر آکواریوم تنظیم گردید که با توجه به منابع، تیمار دارای ترکیب شرایط دمایی ۲۶ درجه سانتی گراد، pH ۷/۵ و سختی ۷ تامین­ کننده شرایط بهینه برای ماهیان بود. طبق بررسی الگوی رشد، مدل ریاضی بهینه برای تغییرات پارامتر­های رشد، معادله درجه دوم است. در تغییر وزن، سختی و اثر متقابل دما × pH اثر بیش تری داشت که در اولین بازه زمانی، دمای بهینه ۲۶ درجه سانتی گراد، pH برابر ۷/۵ و سختی برابر ۸/۲ - ۷/۹۸ و در دومین بازه، بهینه دما برابر ۲۵/۳۷– ۲۵/۶۲، سختی ۸/۳۵ – ۸/۲ و pH برابر ۸/۲۵ – ۷/۵ ثبت شد. در مورد FCR، سختی بیش ترین تاثیر را داشت که برای داشتن کم ترین میزان آن، دمای بهینه ۲۷/۶۷، سختی ۸ – ۷/۶۵ و pH برابر ۸-۶/۷ ثبت گردید. هم چنین، در مورد رشد طولی، هیچ­  کدام از معادلات خطی، درجه دو و مکعب، نشان ­دهنده رشد طولی ماهی ماکرو نبودند. لذا نتایج این پژوهش، شرایط بهینه پرورش را با توجه به سه پارامتر نام برده، برای این گونه معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

شرایط بهینه ، ماهی ماکرو (Labidochromis caeruleus) ، دما ، اسیدیته ، سختی کربنات