بررسی رابطه قواعد ساختاری نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی و قواعد ماهوی این نظام

قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی مصوب ۱۳۸۳، ساختاری مرکب از اصول، سیاست ها، اجزاء و ارکان را فراهم می کند که قوانین ماهوی در قالب آن، تنظیم و اجرا می شود. از این منظر، بررسی رابطه مقررات قانون نظام جامع با قوانین ماهوی سابق، از اهمیت ویژه و خاصی برخوردار است. در پژوهش حاضر، این بخش از قانون نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی درباره اصول و سیاست های این نظام مورد بررسی قرار گرفته و ثابت شده است که هر چند احکام مذکور - در عمده موارد- با قوانین ماهوی سابق آنگونه در تعارض نیست که بتواند ناسخ یا مخصص آنها دانسته شود، لکن ماهیت آن به گونه ای است که می تواند مفسر قواعد ماهوی سابق و لاحق قرار گیرد. در پژوهش حاضر، نقش اصول و سیاست های حاکم بر نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی در تفسیر احکام و مقررات ماهوی نظام یاد شده، مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

Structural Laws ، Substantive Laws ، Welfare and Social Security System ، Administrative Organization or Structure ، Models of Welfare Systems ، Hierarchy of Laws ، (Normative and Voluntary) Aggregation of Laws ، قوانین ساختاری ، قوانین ماهوی ، نظام رفاه و تامین اجتماعی ، سازمان یا تشکیلات اداری ، الگوهای نظام های رفاهی ، سلسله مراتب قوانین ، جمع (عرفی و تبرعی) قوانین.