اثر استفاده از ملاتونین همراه با پروژستاژنها روی شاخص های باروری میش در فصل غیر تولید مثلی

جهت بررسی استفاده از ملاتونین همراه با پروژستاژنها روی شاخص های بارورری میش در فصل غیرتولیدمثلی، تعداد ۶۰ راس میش نژاد لری در فصل غیر تولیدمثلی به طور کاملا تصادفی در دو گروه ۳۰ راسی قرار گرفتند. در گروه اول، با استفاده از سیدر به مدت ۱۴ روز و تزریق هورمون hCG (۶۰۰ واحد بین المللی) در زمان برداشت سیدر، میشها همزمان سازی فحلی شدند. در گروه دوم، قبل از اینکه مانند گروه اول همزمان سازی فحلی صورت گیرد، به مدت ۳۵ روز، ملاتونین ( ۱۸ میلی گرمی) در قاعده گوش آنها به صورت زیر جلدی کاشته شد. میش ها با استفاده از منی تازه تلقیح شدند. در پایان میزان داده های مربوط به بروز فحلی، زایش، باروری، دوقلوزایی و تزاید گله ثبت گردید سپس داده های به دست آمده از طریق آزمونهای مربع کای مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بعد از همزمان سازی فحلی میش ها در هر دو گروه، میزان بروز فحلی در گروه شاهد و تیمار به ترتیب ۹۵ و ۱۰۰ درصد بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری در بین گروهها مشاهده نشد. میزان باروری در گروه شاهد و تیمار به ترتیب ۴۰ و ۴/۹۳ درصد، تزاید گله در گروههای فوق نیز به ترتیب ۵۴/۰ و۶/۱ و میزان چند قلوزایی در گروههای ذکر شده به ترتیب ۴/۱ و ۷۱/۱ به دست آمد که از نظر آماری اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود داشت (p