مطالعه تاثیر سطح و نوع گوگرد مصرفی در جیره های پیش از زایش بر فراسنجه های خون، آغوز و ترکیبات آن و غلظت پلاسمایی آنزیم های کبدی در دوره انتقال گاوهای شیری

جهت مطالعه تاثیر سطح و نوع گوگرد مصرفی در جیره های پیش از زایش بر فراسنجه های خون، ترکیبات آغوز و غلظت آنزیم های کبدی در حول و حوش زایش تعداد ۲۴ راس گاو شیری نژاد هلشتاین چند بار زایش کرده مورد استفاده قرار گرفت. میانگین وزن گاوها ۹/۶۸۷ کیلوگرم و تعداد روزهای مانده به زایش ۸/۲۱ روز بود. گاوها در یک طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و ۸ تکرار دسته بندی گردیدند. تیمارها شامل: ۱) جیره پایه، ۲) سطح ۴۱/۰ درصد گوگرد با منبع سولفات منیزیم و ۳) سطح ۴۱/۰ درصد گوگرد با منبع سولفات منیزیم به علاوه منبع آلی گوگرد (مپران) بودند. همچنین سطح گوگرد در جیره پایه ۲۱/۰ درصد بود. ماده خشک مصرفی پیش از زایش (۰۰۱/۰ =P ) در تیمار ۲، پایین تر از بقیه تیمارها بودند. تیمارها بر تولید آغوز (۰۰۰۱/۰ >P )، درصد پروتئین آغوز (۰۰۰۱/۰ >P )، درصد ماده خشک آغوز (۰۰۰۱/۰ >P ) و درصد خاکستر آغوز (۰۰۶/۰ =P ) تاثیر معنی داری داشتند. فراسنجه های خون شامل کلسیم، مس و گلوکز در پیش و پس از زایش با مصرف کردن سولفات منیزیم در تیمار دو کاهش پیدا کردند (۰۵/۰ >P ). دیگر فراسنجه های خون که شامل بتاهیدروکسی بوتیرات، اوره و اسیدهای چرب غیر استریفه بودند در پیش و پس از زایش با افزودن سولفات منیزیم در تیمار دو افزایش پیدا کردند (۰۵/۰ >P ). آنزیم های کبدی که شامل آسپارتات آمینو ترانسفراز و کراتین فسفو کیناز بودند در پیش و پس از زایمان افزایش معنی داری در تیمار دوم نشان دادند که نشان دهنده افزایش میزان فعالیت کبد بود. نتایج آزمایش حاضر نشان داد علیرغم اینکه افزایش سطح گوگرد مصرفی به ۴۱/۰ درصد که تنها از منبع معدنی تامین شده است تاثیر منفی بر ماده خشک مصرفی، عملکرد حیوان و فعالیت کبد دارد اما با این وجود افزایش سطح گوگرد تامین شده به صورت توام از منبع معدنی و آلی تاثیر مفید بر عملکرد و ویژگی های سلامت حیوان دارد.