بررسی نقش فرایندهای دیاژنزی در توان مخزنی سازند فهلیان در یکی از میادین جنوب غربی ایران

سازند فهلیان به عنوان بخشی از گروه خامی، توالی رسوبی کربناته با سن کرتاسه پیشین (بریازین-بارمین) یک سنگ مخزن مهم به شمار میرود. این سازند در برش زیرزمینی در یکی از میادین جنوب باختری ایران به صورت همساز سازند گرو را پوشانیده و خود به صورت همساز توسط سازند گدون پوشیده شده است. ضخامت آن در میدان مورد نظر ۳۹۲/۵ می باشد. در این پژوهش تاثیر فرایندهای دیاژنزی این سازند مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی ها به شناسایی ۱۱ ریزرخساره انجامید که در یک رمپ کربناته رسوب نموده اند. فرایندهای دیاژنزی میکرایتی شدن، آشفتگی زیستی، انحلال فشاری، دلومیتی شدن، مقداری کمی سیلیسی شدن و سیمان های متفاوتی در این میدان دیده شد. تخلخل بین دانه ای، درون دانه ای، بین بلوری، قالبی، حفره ای، رشدی و شکستگی از جمله تخلخل های اصلی هستند. ته نشینی سیمان های کلسیت هم محور، سیمان بلوکی و سیمان هم ضخامت بویژه در رخساره های دانه پشتیبان باعث کاهش تخلخل و در نتیجه پایین آمدن کیفیت مخزن شده و توانایی مخزنی را پایین آورده است.

کلیدواژه ها:

دیاژنز ، مخزن فهلیان ، حوضه زاگرس