تعیین ویژگی های پری بیوتیکی پکتین پوست انار و صمغ مرو بر باکتری پروبیوتیک Lactobacillus acidophilus

پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای استخراج شده از گیاهان از عملکردهای بیولوژیکی قابل ملاحظه ای برخوردارند که از آن جمله می توان به فعالیت پری بیوتیکی آنها اشاره کرد. در این مطالعه توانائی سویه ی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در استفاده از ترکیبات پری بیوتیکی شامل پکتین پوست انار (PPP) و صمغ دانه ی مرو (SSG) مورد ارزیابی قرار گرفت . آزمایشات در محیط کشت MRS براث فاقد گلوکز انجام شد که با ۵/۰ و ۱% از PPP و SSG غنی سازی شد و محیط کشت GF-MRSB و محیط حاوی ۲% گلوکز نیز به ترتیب به عنوان کنترل مثبت و کنترل منفی مورد استفاده قرار گرفتند. در زمانهای مختلف نمونه برداری (۰، ۲۴ و ۴۸ ساعت )، تعداد کلنی های باکتری شمارش و pH و اسیدیته ی محیط کشت پایش شد. نتایج نشان داد، بیشترین تحریک رشد باکتری و تولید اسید در کل زمان تخمیر، در حضور گلوکز رخ داد. در طول ۲۴ ساعت ابتدائی تخمیر، PPP در سطوح مشابه غلظت ، اثر بیشتری در تحریک رشد باکتری نسبت به SSG نشان داد. هم چنین SSG، اثر خود روی باکتری ها را تا پایان دورهی تخمیر حفظ کرد در حالی که رشد باکتری در حضور گلوکز و PPP در ۲۴ساعت دوم تقریبا ثابت باقی ماند. متابولیسم PP و گلوکز با کاهش تدریجی pH و افزایش اسیدیته ی محیط همراه بود اما در محیط GF-MRSB حاوی SSG، در طول آزمایش pH به تدریج افزایش یافت . در نتیجه می توان گفت PPP و SSG فعالیت پری بیوتیکی نشان داده و و از پتانسیل بالائی جهت کاربرد در مواد غذائی عملگرا و صنایع داروئی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

پکتین پوست انار ، صمغ دانه مرو ، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ، فعالیت پری بیوتیکی