درفضای به شدت تغییرپذیر و پیچ تاریخی، تدوین راهبردها برای افزایش توان رزمی هر کشوری درجنگ های آینده مبتنی بر تکامل اندیشه های نظامی، افزایش تهدیدات و تنوع تاکتیک ها و فن آوری های پیشرفته یک ضرورت ملی و حتمی به نظر می رسد. فشار اقتصادی وکاهش هزینه های مالی و نیز صرفه جویی در تلفات انسانی باعث به کارگیری هواپیماهای بدون سرنشین( پهپادها) شده است و از طرف دیگر به دلیل اهمیت سیاسی در تحمیل اراده به طرفین درگیر، رزم در مناطق شهری و کوهستانی نسبت به سایر محیط های عملیاتی اهمیت روزافزونی دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پهپادها در جنگ گدشته میان آذربایجان و ارمنستان و روش های مقابله ی آن با رویکرد رزم در مناطق شهری و کوهستانی انجام شده است. این تحقیق بر مبنای هدف از نوع تحقیقات کاربردی است که با روش توصیفی تحلیلی نگارش یافته است و برای گردآوری داده های تحقیق نیز از روش کتابخانه ای و بررسی و تجزیه تحلیل اسناد، مدارک و نیز از روش میدانی مصاحبه با فرماندهان و اساتید خبره در حوزه منطقه
قره باغ استفاده شده است . نتایج و یافته های تحقیق با تایید اهمیت بکارگیری پهپادها در جنگ آینده وراهکارهای مقابله با آن در مناطق درگیری و ذکر مصادیق عملیاتی، پیشنهاداتی را در سطوح راهبردی، عملیاتی و نیز تاکتیکی در سطح نیروهای مسلح برای بهره گیری از این پتانسیل راهبردی و توسعه روز افزون آن ارائه می نماید