ارزیابی تحمل به خشکی 20 لاین خالص گندم نان با استفاده از کشت جنین بالغ

خشکی یکی از مهمترین استرس های محیطی و عامل موثر در کاهش تولید محصولات کشاورزی است. هدف از این آزمایش شناسایی ژنوتیپ های برتر از نظر واکنش کالوس های القاء شده از جنین بالغ، به محیط تنش دار و استفاده از این ژنوتیپ ها در کارهای اصلاحی بعدی می باشد. از این رو به منظور بررسی واکنش ژنوتیپ های مختلف گندم نان نسبت به خشکی با استفاده از کشت جنین بالغ آزمایشی با 20 لاین خالص گندم نان در آزمایشگاه کشت بافت و ژنومیکس دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه اجرا گردید. بدین ترتیب که جنین های بالغ را از بذر جدا و در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ کشت داده و 8- و 12 - بار، پلی اتیلن گلایکول 6000 طبق ، -4 ،-2 ، کالوس های حاصل از ارقام مورد مطالعه را در 5 سطح پتانسیل آبی 0 دستورالعمل میچل و کافمن، قرار داده شدند. این آزمایش بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی و با نمونه برداری 12 و 16 روز پس از القاء تنش انجام ،8 ، در 3 تکرار و 5 نمونه در هر تکرار اجرا شد. اندازه گیری قطر کالوس در صفر، 4 گردید. ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپ ها از طریق سنجش معیار سرعت رشد کالوس و درصد آب کالوس، متوسط رشد کالوس، سرعت رشد نسبی کالوس و شاخص تحمل در محیط کشت حاوی سطوح مختلف پلی اتیلن گلایکول 6000 انجام و 20 و 2 بهترین ژنوتیپ ،11 ، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه ژنوتیپ های 4 5 و 16 جزء ضعیف ترین ژنوتیپ ها از نظر واکنش به کشت بافت می باشند. ،1 ،7 ، ها و ژنوتیپ های

کلیدواژه ها:

جنین بالغ ، تحمل به خشکی ، پلی اتیلن گلایکول 6000 ، القاء کالوس