بررسی اثر باکتری های محرک رشد و محلول پاشی اسید های آمینه و سیلیسیک اسید بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم تحت شرایط تنش خشکی

خشکی و تنش ناشی از آن از جمله عوامل مهمی است که تولیدات کشاورزی را در ایران با محدودیت روبرو ساخته و بازده استفاده از سطح اول: شاهد (آبیاری نرمال)، a مناطق خشک را کاهش می دهد. از این رو اثر آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در دو سطح شامل { 1 سطح دوم: قطع آبیاری از مرحله گلدهی به بعد } و تیماردوم آزمایشی به عنوان سطوح فاکتور فرعی در پنج سطح سطح شامل a2 سطح سوم: b3 ، ( pseudomonas و Azotobacter و Azospirillum) سطح دوم : بذر مال باکتری b سطح اول: شاهد، 2 b1 } سطح چهارم: b به همراه محلول پاشی سیلیسیک اسید، 4 ( pseudomonas و Azotobacter و Azospirillum) بذر مال باکتری سطح پنجم: b به همراه محلول پاشی اسید های آمینه ، 5 ( pseudomonas و Azotobacter و Azospirillum) بذر مال باکتری به همراه محلول پاشی سیلیسیک اسید و اسید های آمینه } ( pseudomonas و Azotobacter و Azospirillum) بذر مال باکتری طی آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا در آمد. نتایج حاصله نشان داد اعمال تنش خشکی صفات اندازه گیری شده را کاهش داد اما باتلقیح بذر باکتری های محرک رشد و محلول پاشی سیلیسیک اسید و اسید های آمینه هم در شرایط آبیاری نرمال و هم در شرایط تنش خشکی صفات وزن هزار دانه ، تعداد دانه در سنبل ، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه افزایش یافت.همچنین تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد و مصرف توام اسید سیلیسیک و % 44/ 27 % و 64 / اسیدهای آمینه عملکرد دانه را نسبت به تیمار شاهد در شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی به ترتیب به میزان 76 افزایش داد.

کلیدواژه ها:

باکتری های محرک رشد ، اسید های آمینه ، اسید سیلیسیک ، تنش خشکی ، عملکرد دانه