روند تحولات جهانی از زمان شیوع بحران کرونا وارد مراحل جدیدی شده و نظام های آموزشی را تحت تاثیر خود قرار داده است. مطالعه حاضر با هدف تحلیل تاثیرات بحران کرونا بر وضعیت نظام های آموزشی به این سوال مهم که بر همکنش شیوع کرونا و نظام های آموزش سازمانی در تحولات ناشی از بحران کرونا چگونه است پاسخ می دهد. پژوهش حاضر از نوع مروری است که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. در این پژوهش با استفاده از روش مطالعات اسنادی، روند آموزش های سازمانی در سال ۲۰۲۰ و پس از آن با توجه به شیوع بحران کرونا تحلیل لازم انجام گرفته است. به منظور تحلیل داده ها و فهم تغییرات نوظهور حاصل از بر همکنش نظام های آموزش سازمانی و شیوع کرونا از مدل مفهومی STEEPV استفاده شده است. نتایج نشان داد که بحران کرونا بر ابعاد اجتماعی، فناورانه، اقتصادی، زیست محیطی، سیاسی و ارزشی نظام های آموزش سازمانی تاثیراتی بر جای گذاشته و عملکردهای آموزشی را عمیقا تحت تاثیر قرار داده است. یافته های پژوهش، نابسندگی دانش کنونی و ناتوانی ساختارهای موجود را در مواجهه با تهدیدهای نوین نشان داد و کنشگران آموزشی را با این واقعیت که وضع کرونایی و پساکرونایی آموزش را با همان انگاره های پیشاکرونایی نه میتوان دید و نه می توان فهمید روبرو کرد. اگرچه ممکن است هنوز برای نظام های آموزش زود باشد، اما به مرور ناگزیر از تفکر جدی درباره آموزش پساکرونا و تحول سازوکارها، نقش ها و فرآوردهای آن از جمله دگرگونی در فرایندهای آموزشی خواهند شد