بررسی غلظت فلزات سنگین در آب ورودی و خروجی دستگاه های دیالیز و مقایسه آن با استانداردهای AAMI وEPH (مطالعه موردی: بیمارستان شهید بهشتی قروه)

همودیالیز روشی درمانی برای بیماران مبتلابه نارسایی مزمن کلیه و مرحله انتهایی بیماران کلیوی است که جهت تصحیح عدم تعادل آب و الکترولیتها و مواد شیمیایی خون استفاده میشود. وجود هر نوع آلودگی اولیه و ثانویه در آب مصرفی همودیالیز برای بیماران به دلیل تماس مستقیم آن با خون بیماران بسیار خطرآفرین میباشد. لذا این مطالعه جهت بررسی غلظت فلزات سنگین (سرب، کادمیوم، روی، کروم و مس) در آب ورودی به دستگاه های دیالیز بیمارستان شهید بهشتی قروه در سال ۱۳۹۷-۹۸ انجام گرفت. این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی درمجموع روی تعداد ۲۴ نمونه از آب خام ورودی به سیستم اسمز معکوس و ۲۴ نمونه از آب ورودی به دستگاه های دیالیز بیمارستان شهید بهشتی قروه، صورت گرفت. نمونه های برداشت شده ازنظر غلظت فلزات سرب، کادمیوم، روی، کروم و مس با استفاده از دستگاه ICP-OES-۷۳۰ بر اساس آخرین روشهای ارائه شده در کتاب روشهای استاندارد آزمایشات آب و فاضلاب موردسنجش قرار گرفت. درنهایت میانگین نتایج نمونه های ورودی با استانداردهای AAMI و EPH مقایسه و با استفاده از نرمافزار SPSS۲۲ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. میانگین غلظت سرب، کادمیوم، روی، کروم و مس، در آب ورودی به دستگاه های دیالیز به ترتیب برابر با ۱/۲۶ ppb، ۰/۶۷، ۰/۰۴، ۰/۰۰۶، ۰/۱۲۵ و میانگین pH برابر با ۷ و میانگین هدایت الکتریکی ۴۹/۸۳ میکرو زیمنس بر سانتیمتر به دست آمد که این مقادیر فراتر از حد استانداردهای EPH و AAMI نبوده است P<۰/۰۵ با توجه به نتایج، میانگین غلظت فلزات سنگین در دستگاههای همودیالیز بیمارستان شهید بهشتی قروه کمتر از حد استاندارد بوده وازاین جهت بیماران در شرایط خوبی نسبت به عوارض ناشی از موارد ذکرشده به سر میبرند.

کلیدواژه ها:

بیمارستان شهید بهشتی ، همودیالیز ، قروه ، فلزات سنگین