بررسی شواهد ژئومورفیک سیلاب دره رودخانه سیروان به منظور برآورد حداکثر دبی در دوره های بازگشت مختلف
محل انتشار: جغرافیا و پایداری محیط، دوره: 5، شماره: 3
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GERAZ-5-3_005
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1400
چکیده مقاله:
استفاده از مطالعات ژئومورفولوژی، باتوجه به پیشرفت های اخیر در هیدرولوژی دیرینه سیلاب، به عنوان مکملی برای نگرش های هیدرولوژی متداول مورد نیاز است. رودخانه سیروان به عنوان یکی از شاخص ترین رودخانه های واقع در غرب کشور، سیلاب های زیادی در طول سال داردو با توجه به شواهد ژئومورفولوژیک موجود در مسیر جریان رودخانه، سیلاب های بزرگ تری نیز در گذشته داشته است. هدف این پژوهش، برآورد حداکثر دبی در دوره های مختلف ۲ تا ۱۰۰۰ ساله، بر اساس شواهد ژئومورفولوژیک موجود در مسیر رودخانه هست. با شناسایی شواهد سیلاب های دیرینه در ۱۷ مقطع از دره رودخانه، به صورت سایت های مجزا نقشه برداری شد و نقشه با مقیاس ۱:۱۰۰۰ تهیه گردید تا بر اساس آن بالاترین سطح تراز آب تعین شود. از نرم افزار LAND، HEC-RAS و GIS جهت بازسازی چینه ها، ترسیم نقشه هاوتحلیل های هیدرولیکی بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که حداکثر دبی سیلابی برای دوره ۲ ساله،۶۶/۱۰۳ و برای دوره ۱۰۰۰ ساله ۷۸/۴۷۸۵ مترمکعب بر ثانیه و تراز آب در دوره ۲ ساله، ۴۲/۸۶۸ متر و برای دوره ۱۰۰۰ ساله ۹۱/۸۸۵ مترو تراز آب در حالت بحرانی برای دوره بازگشت ۲ ساله،۲۸/۸۶۶ متر و برای دوره ۱۰۰۰ ساله ۳۵/۸۷۴ به دست آمد. حداکثر دبی لحظه ای رودخانه در سال های ۱۳۴۷ و ۱۳۵۲ با دبی ۸۹/۱۳۷ مترمکعب در ثانیه نشان داد که وقوع سیلاب های بزرگ دور از انتظار نیست. با استفاده از شاخص دیرینه تراز PSI، می توان سیلاب های بزرگ (حداکثر دبی) را در کانال رودخانه از طریق نرمافزار HEC-RASو HEC-GEORAS برآورد و تشریح نمود. بهره گیری از شواهد ژئومورفولوژیک سیل، داده های بیشتری را برای داده های سیستماتیک در حوضهرودخانه های بدون ایستگاه های هیدرومتری فراهم کرده است و در نتیجه منجر به برنامه ریزی دقیق تر در طراحی سازه ها و پهنه های خطر سیلاب در حاشیه رودخانه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسین رضائی مقدم
استاد گروه ژئومورفولوژی، دانشگاه تبریز، ایران
محمدرضا نیکجو
دانشیار گروه ژئومورفولوژی، دانشگاه تبریز، ایران
حسام ملکی
دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :