اثر تنش سرمای بهاره بر پایداری غشاء سیتوپلاسمی و رنگیزههای گیاهی در 20 رقم گندم نان

در فصل بهار همزمان با شروع رشد گندم، تحمل این گیاه به دماهای پایین کاهش پیدا میکند و هر یک از مراحل رشد آن ممکن است با سرمای بهاره مواجه گردد و در نتیجه برخی از قسمتهای گیاه با توجه به مرحله نمو گندم صدمه ببیند. شواهد علمی متعددی در سطح مولکولی نیز بیانگر آن است که بیان ژنهای ساختمانی مقاومت به سرما با آغاز مرحله زایشی به شدت کاهش مییابد. هدف و کارتنوئید) و خسارت به غشاء b ،a ، از این مطالعه بررسی تنش سرمای بهاره بر صفات فیزیولوژیک رنگیزههای گیاهی(کلروفیل کل سیتوپلاسمی بر روی مرحله زایشی گندم در شرایط کنترل شده بود. به این منظور آزمایشی با 20 رقم گندم نان همراه با چهار تیمار 0 و 2- درجه سلسیوس) در آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی پیاده شد. نتایج تجزیه واریانس ،+ سرمایی ( 8+ (شاهد)، 2 نشان داد که اثر متقابل رقم در سرما در کلیه صفات در سطح 5 درصد معنیدار میباشد. مقایسه میانگین اثر متقابل کلیه صفات نشان داد، ارقام متحمل به سرما دارای تراوش سلولی کمتر و غلظت رنگیزههای گیاهی بالاتری در سطوح مختلف تنش سرما میباشند. از بین این 20 رقم، ارقام پیشتاز و آذر 2 به عنوان متحملترین و رقم بک کراس روشن به عنوان حساسترین رقم شناخته شدند . به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که تنش سرمای بهاره واکنشهای متفاوتی را در بین ارقام موجب شده است و از این نظر نیز تنوع ژنتیکی کافی بین ژنوتیپها وجود دارد .

کلیدواژه ها:

تنش سرمای بهاره ، گندم ، پایداری غشاء سیتوپلاسمی ، رنگیزههای گیاهی