توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی با تکیه برسرمایه اجتماعی نمونه موردی شهرک شهید باهنر مشهد

رشد سریع شهر و شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری درکشور یکی از مشکلات کلانشهرها می باشد یکی از معضلاتی که این نوع توسعه در پی داشته پیدایش و توسعه سکونت گاه های غیررسمی و حاشیه ای بوده و به دنبال آن فقری است که در وجوه مختلف این سکونت گاه ها معنی پیدا می کند و مهمترین جنبه آن فقر اقتصادی است شهرک شهید باهنر به عنوان سکونت گاهی غیررسمی و حاشیه ای در شهر مشهد شناخته می شود که علیرغم وجود پیوندهای اجتماعی قوی و جمعیت جوان و جویای کار دارای اقتصادشهری ناپایدار و غیررسمی می باشد دراین مقاله بهبود وضعیت اقتصادشهری شهروندان به عنوان یک مساله میان رشته ای قلمداد شده و سعی شده تا از پرسپکتیوی متفاوت تر مورد تدقیق قرار گیرد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر و چگونگی استفاده از سرمایه اجتماعی به عنوان بخشی تاثیر گذار درفرایند توانمندسازی سکونت گاه غیررسمی شهرک شهید باهنر می باشد دراین راستا پژوهش با استفاده از تحلیل و آنالیز ادبیات موضوع گسترده در قالب یک مقاله انتقادی مبانی نظری در نهایت به ارایه شاکله مبانی نظری تحقیق پرداخته است با عنایت به این مهم که نظری مستخر از ادبیات موضوع و اطلاعات جمع آوری شده از طریق پرسشنامه درجهت تایید اعتبار آن اقدام شده است.

کلیدواژه ها:

اقتصادشهری ، توانمندسازی ، مشارکت ، سرمایه اجتماعی ، سکونت گاه غیررسمی