بررسی اثر آمادگی جسمانی و وضعیت بالینی بر میزان حوادث شغلی در نیروهای آتش نشانی

آتش نشانی در زمره طاقت فرساترین و خطرناکترین مشاغل است. شرایط کاری متغیر و غیرقابل پیش بینی و نیاز به داشتن توانمندی هایروانی و جسمانی بالا دلیلی بر این ادعاست. بنابراین آمادگی جسمانی و بهره مندی از تمرینات ورزشی از ضروریات شغلی یک آتش نشانبه شمار می آید. در این مقاله رابطه بین آمادگی جسمانی آتش نشانان به همراه وضعیت بالینی آنها و تعداد حوادثی که ممکن است در حینعملیات برای آنها رخ دهد، مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور اطلاعات ۱۱۰۰ آتش نشان مورد بررسی قرار گرفته است که بعد ازآماده سازی داده ها و حذف دادههای ناقص و پرت، تعداد ۴۵۰ داده به عنوان آموزش و ۴۵۰ داده به عنوان تست مورد آزمون قرار گرفتهاست. به منظور پیاده سازی مسئله از روش های رگرسیون لاسو و رگرسیون بردار پشتیبان استفاده گردیده که نتایج تایید کنندهای رابرجای گذاشته است. در نهایت به منظور اعتبارسنجی مدل انتخابی در فاز توسعه، داده های تست مورد بررسی قرار گرفته اند که نتایجحاصل از داده های تست اعتبار مدل آموزش را تایید نموده است.

کلیدواژه ها:

آمادگی جسمانی ، آتش نشان ، رگرسیون لاسو ، رگرسیون بردار پشتیبان ، حوادث شغلی