تحلیل روانشناسی شخصیت و زندگی فریدون در شاهنامه فردوسی بر پایه ی مکتب روانکاوی زیگموند فروید

هر داستان یک تجربه ی عینی یا ذهنی از زندگی انسان است. کند و کاو در لایه های درونی داستان ها و حوادث و شخصیت ها و انگیزه ها و اندیشه هایشان همیشه از دغدغه های ذهن جستجو گر و پویای خوانندگان حرفه ای داستان هاست. یکی از مهمترین و تاریخ سازترین شخصیت های شاهنامه یعنی فریدون در این گفتار مورد کنکاش و بررسی روانکاوی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ناخودآگاه فردی ، فریدون ، عقده ی ادیپ