معماری و منظر بومی و کهن الگوها، عوامل هویت بخش مسکن معاصر

مسکن به عنوان اولین سکونتگاه بشر، علاوه بر سر پناه، بخشی از باور ها و هویت انسانی وی نیز به شمار میرفته و همواره در طول تاریخ دستخوش تحولات زیادی گردیده است. مسکن امروز نسبت به گذشته دستخشوش تغییرات چشمیگری در ساختار، ظاهر بنا، روابط فضایی و در بعد اجتماعی شده و در این رهگذر عامل هویت معماری ایرانی مخدوش و همانگونه که در معماری گذشته به چشم دل می آمد، قابل درک و مشاهده نیست. این پژوهش به دنبال شناخت عوامل هویت زای معماری مسکن معاصر است تا به عنوان راهکاری در جهت هویت مندی معماری امروز معرفی گردند. براساس نتایج، بهره گیری از معماری و منظر بومی و استفاده از الگوهای کهن در معماری، به عنوان عوامل هویت بخش به مسکن در عصر حاضر معرفی می گردند زیرا این عوامل ریشه در تاریخ، فرهنگ، اجتماع، اقلیم و نوع رفتار انسان با نیاز های این دوره از تاریخ بشر دارند.