ورود به بازار بین المللی: اولویت بندی استراتژی ورود به بازارهای بین المللی مورد نظر شرکت های کوچک و متوسط چگونه است؟

امروز سازمان ها برای افزایش توانمندی ها، رشد و بقای بلندمدت خود نیازمند توسعه بازار و وورود به بازارهای بین المللی هستند. پس از انتخاب بازار هدف و مشخص کردن استراتژی های ورود به بازار، تعیین اولویت استفاده از استراتژی ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از مدل های تصمیم گیری چندشاخصه AHP و تکنیک QSPM می توان برای اولویت بندی استراتژی ها استفاده کرد. هدف اصلی این پژوهش، اولویت بندی شیوه های ورود به بازار بین المللی بر اساس جذابیت هر استراتژی با توجه به عوامل موثر، مزایا و معایب این استراتژی ها می باشد. در راستای رسیدن به هدف پژوهش با استفاده از ادبیات نظری پژوهش در این باره، عوامل موثر در تصمیم گیری برای ورود به بازار بین المللی شناسایی شده و چک لیستی جهت رتبه بندی و اولویت این عوامل از طریق روش AHP و ماتریس QSPM طراحی شد. جامعه آماری تحقیق حاضر را مدیران ارشد، مدیران بازرگانی شرکت های کوچک و متوسط شهر اصفهان که حائز شرایط ورود به تحقیق باشند تشکیل داده و نمونه گیری از روش غیرتصادفی هدفمند از نوع قضاوتی استفاده شده است که نهایتا ۳۹ خبره در این پژوهش شرکت نمودند. پرسشنامه AHP در قالب ۲۰ زیرعامل و ۵ عامل اصلی تهیه گردید. وزن های معیارها و زیرمعیارها از نتایج حاصل از اولویت بندی با روش AHP بدست آمد و پس از آن با توجه به نظرات خبرگان، نتایج رتبه بندی حاصل از ماتریس QSPM نشان داد صادرات به عنوان اولین استراتژی جهت ورود به بازار بین المللی مورد توجه شرکت های کوچک ومتوسط می باشد. استراتژیهای مالکیت کامل شرکت تابعه و مجوز و حق امتیاز در اولویت دوم و سوم قرار گرفتند در حالی که سرمایه گذاری مشترک از کمترین جذابیت به عنوان استراتژی ورود به بازار بین المللی بوده است

کلیدواژه ها:

بین المللی سازی ، ورود به بازار بین المللی ، استراتژی های ورود به بازار ، کسب و کارهای کوچک و متوسط