بررسی تاثیر کودآبیاری بر گرفتگی سه نوع قطره چکان در سیستم آبیاری قطره ای

در این تحقیق اثر کودآبیاری بر گرفتگی قطره­چکان­ها و عملکرد سیستم آبیاری قطره­ای مورد بررسی قرار گرفت. طرح در قالب بلوک­های تصادفی انجام شد که متغیر­ها عبارت بودند از: سه تیمار کود (اوره ۴۶% ازت) شامل تیمار  F۰ بدون استفاده از کود، دو تیمار F۱ و F۲ به ترتیب با غلظت­های ۵ ۰/۰ گرم بر لیتر و ۸ ۰/۰ گرم بر لیتر و سه نوع قطره چکان (طولانی­مسیر روی­خطی و دو نوع طولانی­مسیر داخل­خطی). قطره­چکان­ها برای جلوگیری از ذکر نام شرکت­های سازنده، با کدهای A، B و C نام­گذاری گردیدند. جهت بررسی میزان گرفتگی قطره­چکان­ها درصد کاهش دبی، راندمان یکنواختی پخش، ضریب یکنواختی کریستیان­سن و ضریب تغییرات دبی محاسبه گردید. برای تیمار F۰ (شاهد) درصد کاهش دبی برای قطره­چکان­های A، B و C بترتیب معادل ۹/۱۷، ۲/۲۰ و ۳۸/۱۱درصد،  برای تیمار F۱ کودآبیاری درصد کاهش دبی برای قطره­چکان­های A، B و C بترتیب معادل ۸/۲۲، ۴۸/۲۶ و ۱۴/۱۷ درصد و برای تیمار F۲ کودآبیاری درصد کاهش دبی برای قطره­چکان­های A، B و C بترتیب معادل ۲۵/۲۵، ۶۷/۳۳ و ۱۶/۱۹درصد در اتمام دوره آزمایش بدست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کود آبیاری میزان گرفتگی قطره چکان­ها افزایش و راندمان یکنواختی پخش و ضریب یکنواختی کریستیان سن کاهش می یابد. قطره­چکانهای B با کمترین مقدار دبی بیشترین میزان گرفتگی را به خود اختصاص داد. همچنین باافزایش غلظت کودآبیاری، ضریب تغییرات دبی قطره­چکان ها افزایش یافت که این تغییرات برای هرسه نوع قطره چکان ­متفاوت بود. از لحاظ آماری نیز می توان گفت افزایش غلظت کودآبیاری اثر معنا داری روی دبی قطره­چکان­ها و  ضریب تغییرات دبی داشت

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، گرفتگی قطره چکان ، ضریب تغییرات دبی ، یکنواختی