بررسی شرایط آسایش حرارتی خانه های حیاط مرکزی در اقلیم گرم وخشک (نمونه ی موردی: خانه های شهر اصفهان)

افزایش جمعیت شهرها و رشد و توسعه ی شهرسازی از یک سو و تغییرات آب وهوایی از سوی دیگر، تعادل حرارتی شهرها را تحت تاثیر قرار داده و موجب ایجاد جزایر حرارتی شده ­است، لذا توجه به تاثیر طراحی در آسایش حرارتی فضاهای شهری اهمیت یافته ­است. در این میان، بررسی عملکرد حرارتی حیاط­ ها به عنوان فضاهای مشترک میان ­مقیاس شهری و معماری، مورد ارزیابی ­های مختلفی قرار گرفته ­است، اما بااین وجود دانش نسبتا محدودی در رابطه با رفتار خرداقلیمی این فضاها در دسترس است. این پژوهش به دنبال سنجش شرایط آسایش حرارتی خانه ­های سنتی دوره ی قاجاریه در شهر اصفهان است؛ ازاین رو، تعداد ۱۰ مورد از خانه های دوره ی قاجار در شهر اصفهان انتخاب شده و با استفاده از نرم ­افزار ENVI-met ۴ که به منظور شبیه سازی سه­ بعدی و سنجش شرایط خرداقلیم شهری طراحی شده است، به بررسی تغییرات پارامترهای اقلیمی شامل دما، رطوبت نسبی، سرعت باد و دمای متوسط تابشی و سنجش شرایط آسایش حرارتی در اولین روز تیرماه، بر مبنای شاخص PET پرداخته شد. نتایج نشان می­ دهد میزان دما در حیاط های مرکزی موردمطالعه نسبت به فضاهای باز شهری هم جوار به طور متوسط بین ۷/۰-۱/۰ درجه­ ی سانتی گراد کاهش، رطوبت نسبی ۸/۱-۱ درصد افزایش و سرعت باد ۲-۵/۱ متر بر ثانیه کاهش داشته­ است. میانگین دمای متوسط تابشی برای خانه ­های موردمطالعه بین ۷/۵۸-۳/۵۵ بوده و همبستگی بالایی میان دمای متوسط تابشی و شاخص PET وجود دارد. هم­چنین با توجه به شاخص PET شرایط آسایش حرارتی خانه های موردمطالعه بین تنش گرمایی متوسط و بسیار شدید قرار دارد.

کلیدواژه ها:

Central courtyard ، traditional houses ، thermal comfort ، PET index ، Isfahan city ، حیاط مرکزی ، خانه های سنتی ، آسایش حرارتی ، شاخص PET ، شهر اصفهان.