راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری و دانش آموزان عادی (مطالعه موردی شهر اردبیل)

هدف از پژوهش حاضر بررسی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری و دانش آموزان عادی (مطالعه موردی شهر اردبیل) می باشد. پژوهش حاضر بصورت علی- مقایسه ای بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری مقطع چهارم و پنجم ابتدایی شهرستان اردبیل بود که در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ مشغول تحصیل بودند. نمونه آماری پژوهش حاضرشامل ۷۲ نفر( ۳۶ دانش آموز دارای اختلال یادگیری خواندن و ۳۶ نفردانش آموز عادی) می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانش آموزان دارای اختلال یادگیری مرکز اختلالات یادگیری و دانش آموزان عادی شهرستان اردبیل انتخاب و بعد از همتاسازی از لحاظ سن، پایه تحصیلی و تحصیلات والدین انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه خودتنظیمی، آزمون عصب روانشناختی کانرز و مقیاس حافظه وکسلر می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری و دانش آموزان عادی تفاوت معناداری وجود دارد، همچنین بین میانگین نمرات خرده مقیاس راهبرد یادگیری خودتنظیمی (F =۱۳/۱۸) و نمرات خرده مقیاس راهبرد یادگیری شناختی (F =۱۲/۷۵) دردانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری و دانش آموزان عادی تفاوت معناداری وجود دارد.