ارایه مدل تاثیر سرمایه فکری بر عملکرد سازمان های دانش بنیان براساس نقش و جایگاه نوآوری سازمانی

زمینه و هدف: به دلیل اهمیت روز افزون سرمایه های فکری در شرکت های امروزی، پژوهش گران متعددی در پی یافتن روش های اندازه گیری سرمایه های فکری و بررسی ارتباط آن با عملکرد شرکت ها و سازمان ها هستند، هدف اصلی از انجام این پژوهش، تعیین نقش سرمایه فکری بر عملکرد در سازمان های دانش بنیان می باشد الگوی مفهومی و فرضیه های این پژوهش بر مبنای مرور ادبیات نظری و پیشینه تحقیق ارائه شده اند.روش شناسی: داده های مورد نیاز از طریق توزیع پرسشنامه محقق ساخته با پایایی ۹۴درصد، میان مدیران و محققین یک سازمان دانش بنیان دفاعی جمع آوری گشته است. پژوهش حاضر، از حیث هدف، پژوهشی کاربردی است و نیز از حیث روش انجام آن، در زمره پژوهش های توصیفی- همبستگی قرار دارد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان می دهد که ابعاد سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی و سرمایه رابطه ای هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق نقش میانجی متغیر نوآوری بر عملکرد سازمان تاثیرگذار هستند. نتیجه گیری: از پژوهش صورت گرفته می توان به این نتیجه دست یافت که ابعاد سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی و سرمایه رابطه ای هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق نقش میانجی متغیر نوآوری بر عملکرد سازمان تاثیرگذار هستند و با توجه به مدل مفهومی و فرضیات ارائه شده، می توان گفت که سرمایه ساختاری تاثیرمستقیمی بر عملکرد سازمان ندارد و تنها به صورت غیر مستقیم و از طریق تاثیر بر نوآوری سازمانی بر عملکرد سازمان تاثیر می گذارد. و با ایجاد بستر و سرمایه ساختاری مناسب جهت بروز نوآوری های سازمانی، عمکرد سازمان را نیز افزایش داد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، نوآوری ، عملکرد ، مدلسازی معادلات ساختاری ، سازمان های دانش بنیان