طراحی مدل سنجش اعتبار رسانه‎ای مطالعه موردی: برنامه‎های خبری سیمای جمهوری اسلامی ایران

مطالعات متعددی در باره سنجش اعتبار منابع خبری از اوایل دهه ۱۹۵۰ میلادی در جهان صورت گرفته و محققان از زوایای گوناگون انواع مختلف منابع خبری را مورد تحقیق و بررسی قرار داده‎اند. نتایج تحقیقات بیانگر آن است که اعتبار مفهومی چند بعدی است و صرفا با در نظر گرفتن ابعاد متفاوت آن است که می‎توان از نتیجه مطالعات در باره سنجش اعتبار منابع خبری اطمینان یافت. پژوهش حاضر با توجه به متغیرهای پنهان اعتبار، دنبال پاسخ به این سوالات اساسی است که: مولفه‎های اصلی که بر پایه آن‎ها می‎توان اعتباربرنامه‎های خبری تلویزیون را سنجید کدام است؟ آیا بین این مولفه‎ها و اعتبار رابطه معناداری وجود دارد؟ مخاطبان نسبت به اعتباربرنامه‎های خبری تلویزیون چه ادراکی دارند؟ بر این اساس، ابتدا فهرستی از ابعاد اصلی اعتبار شناسایی شد و سپس با مرور کامل تحقیقات قبلی نشانگر‎های هر یک از ابعاد تعیین گردید. در مرحله بعدی، با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله‎ای، ۱۰۱۳ پرسشنامه در جامعه آماری شامل کلیه افراد بالای ۱۵ سال ساکن در مناطق ۲۲ گانه تهران، توزیع و داده‎های تحقیق جمع آوری شد. در نهایت با استفاده ازتکنیک‎های آماری تحلیل عاملی تاییدی، رگرسیون چندگانه و آزمون t تک نمونه‎ای، داده‎های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله، بر وجود رابطه قوی میان اعتبار و ویژگی‎های پیام، منبع، مخاطب و عناصر انسانی مدل ارتباطی دلالت دارد.

کلیدواژه ها:

اعتبار رسانه‎ای ، برنامه‎های خبری ، سیمای جمهوری اسلامی ایران.