ارتقاء عملکرد دینامیکی و لرزه ای در سیستم پایپ رک-لوله در مجتمع های پالایشگاهی

خطوط لوله حاوی مواد سوختی موجود در مجتمعهای پالایشگاهی بر روی سازه های نگهدارنده لوله، حمل و انتقال مییابند. در زلزله های شدید گذشته مانند زلزله سال ۱۹۹۹ ازمیت ترکیه که شهری صنعتی میباشد، سیستمهای لوله کشی شامل سازه های نگهدارنده و لوله های مستقر بر آنها آسیب های فراوانی دیدند. عمده شکست لوله ها ناشی از شکست تکیه گاه های متصل به آنها میباشد. یکی از متداول ترین این تکیه گاه ها، اتصال Uشکل دو سر رزوه میباشد. در این مطالعه مدلسازی اجزا محدود سازه نگهدارنده با لوله هایی با قطرهای مختلف روی آنها به همراه اتصال Uشکل با اقطار و سختی های مختلف انجام و تحت تحلیل تاریخچه زمانی خطی قرار گرفته است تا بهینه ترین اتصال برای جلوگیری از آسیب به لوله ها انتخاب شود. همچنین یک تکیه گاه و اتصال جدید پیشنهاد شده است که نتایج پاسخ لوله ها با استفاده از تکیه گاه پیشنهادی با تکیه گاه Uشکل مقایسه شده است. نتایج نشان میدهد که در هنگام به کارگیری تکیه گاه پیشنهادی در سازه، پاسخ تنشی لوله ها نسبت به تکیه گاه Uشکل مقدار قابل توجهی کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

سازه نگهدارنده لوله ، لوله ، تکیه گاه لوله ، تحلیل تاریخچه زمانی