ملاحظات پدافند غیر عامل در طراحی و مکانیابی مخازن زیرزمینی ذخیره سازی نفت

روشهای مختلفی برای ذخیره سازی نفت وجود دارد که از آن جمله میتوان به ذخیره سازی در مخازن سطحی و زیرزمینی اشاره نمود. معمولترین روش ذخیره سازی مواد هیدروکربوری استفاده از مخازن سطحی است. اما در چند ده ه اخیر، استفاده از روش های ذخیره سازی زیرزمینی، روند رو به رشدی به خود گرفته است. ذخیره سازی در مغارهای نمکی، مغارهای سنگی، سفره های آب زیرزمینی، معادن متروکه، و حوزه های نفتی تخلیه شده، از جمله روشهای ذخیره سازی زیر سطحی هستند. امروزه با توجه به مطالعات صورت گرفته، ذخیره سازی زیرزمینی به عنوان امن ترین روش شناخته شده است. به عبارتی این ذخایر فارغ از اندازه، حجم و موقعیت قرارگیری خود صرفاو به دلیل ماهیت و عملکرد مطلوب در مواقع تهدید و بحران، جزء زیرساختارهای حیاتی و استراتژیک محسوب می گردند. ذخیره سازی زیرزمینی از نظر ایمنی و محیط زیستی، امنترین روش شناخته شده تاکنون است. لایه های زمین، هیدروکربنها را چند صد متر از اکسیژن موجود در هوا (که برای احتراق ضروری است) دور نگه میدارد و این گونه آنها را از خطرات آتش سوزی، حوادث غیر مترقبه و حملات هوایی حفظ میکنند. به علاوه برای اجرای این مخازن نیاز به خرید زمین کمتری است و این راهکار با محیط زیست نیز سازگارتر است . در نتیجه، یکی از کاربردهای مهم فضاهای زیرزمینی از جنبه پدافند غیر عامل، ذخیره سازی مواد هیدروکربوری است تا با اجرای آن ها بدون بکارگیری جنگ افزار بتوان از وارد شدن خسارات مالی به تجهیزات و تاسیسات حیاتی و حساس نظامی و غیر نظامی و تلفات انسانی جلوگیری نموده و یا میزان این خسارات و تلفات را به حداقل ممکن کاهش داد. در این مقاله، هدف بررسی ملاحظات پدافند غیرعامل در طراحی و مکانیابی مخازن ذخیره سازی زیرزمینی نفت بوده که می تواند به عنوان پیش زمینه ای برای تهیه و تدوین دستورالعمل جامع ملاحظات پدافند غیرعامل این گونه مخازن مطرح باشد.

کلیدواژه ها:

ذخیره سازی نفت ، مخازن زیرزمینی ، پدافند غیر عامل ، طراحی و مکانیابی.