جداسازی باکتری های تجزیه کننده نفت از خاک های آلوده به نفت خام و بررسی تولید بیوسورفکتانت ، فعالیت آنزیم سیتوکروم P۴۵۰ و کاتکول ۲،۳ دی اکسیژناز باکتری ها

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 339

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRMPB03_019

تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1400

چکیده مقاله:

افزایش مصرف سوخت های فسیلی و فرآورده های نفتی به دنبال افزایش روز افزون جمعیت جهان منجر به ایجاد آلودگی های فزاینده در منابع طبیعی از جمله خاک و آب در سراسر جهان شده است. آلودگی منابع طبیعی بهفرآورده های نفتی، اثرات زیست محیطی و اقتصادی زیان باری را به دنبال دارد. پالایش زیستی منابع آلوده به ترکیبات نفتی راهکاری مناسب برای پاکسازی این منابع می باشد که در این فرآیند ریزجانداران و به ویژه باکتری ها نقش کلیدی در تجزیه ترکیبات هیدروکربنی ایفا می کنند. ترکیبات هیدروکربنی دارای اجزای مختلفی هستند که بسته به طول زنجیره کربنی ترکیبات هیدروکربنی، سیستم های آنزیمی مختلفی برای شروع تجزیه زیستی مورد نیاز است که در این میان آنزیم سیتوکروم P۴۵۰ فعالیت بیشتری در تخریب زنجیره های خطی ترکیبات هیدروکرنی کربنی (<۲۰) و آنزیم های دی اکسیژناز در تخریب ترکیبات آروماتیک دارد. هدف از این تحقیق، جداسازی باکتری های تجزیه کننده نفتخام از خاک های آلوده به نفت خام و بررسی میزان تولید بیوسورفکتانت، فعالیت آنزیم کاتکول ۲،۳ دی اکسیژناز و آنزیم سیتوکروم باکتری های جدا شده، برای تجزیه ترکیبات هیدروکربنی نفت خام بود. از این رو جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات هیدروکربنی دارای سیستم آنزیمی فعال می تواند راهکار مناسبی برای پاکسازی این ترکیبات از محیط زیست به ویژه خاک باشد. در مطالعه حاضر ۱۰ جدایه از بین جدایه های بدست آمده از خاک های آلوده به نفت خام انتخاب شدند. میزان توانایی تجزیه نفت، همچنین میزان میزان تولید بیوسورفکتانت، فعالیت آنزیم کاتکول ۲،۳ دیاکسیژناز و سیتوکروم P۴۵۰ در جدایه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد جدایه ها از لحاظ توانایی تجزیه نفت خام، میزان فعالیت آنزیم سیتوکروم P۴۵۰ دارای تفاوت معنی داری هستند بطوری که بیشترین میزان این صفات به ترتیب در جدایه های BN۱ و T۱۰ مشاهده شد. ضمنا بررسی نتایج بدست آمده نشان داد توانایی تجزیه نفت خام با میزان فعالیت آنزیم سیتوکروم P۴۵۰ دارای ارتباط مستقیم و معنی داری نمی باشد. همچنین بررسی های مربوط به تولید بیوسورفکتانت، فعالیت آنزیم کاتکول ۲،۳ دی اکسیژناز نشان داد که جدایه های T۱۶ و B۳ دارای آنزیم کاتکول ۲،۳ دی اکسیژناز هستند که این جدایه ها توانایی بالایی در امولوسیون کنندگی و در مقابل توانایی کمتری در پخش نفت و پاشش قطره از خود نشان دادند.

نویسندگان

قاسم حیدری

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک دانشگاه محقق اردبیلی

نیراعظم خوش خلق سیما

استاد پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران

اکبر قویدل

استاد گروه علوم و مهندسی خاک دانشگاه محقق اردبیلی

علی عبادی

پسا دکتری پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران

فرشاد علیشاهی

فارغ التحصیل دکتری گروه علوم و مهندسی خاک دانشگاه تهران

محمدرضا غفاری

استادیار پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران