نقش سرمایه اجتماعی در توانمندسازی زنان روستایی شهرستان مشگین شهر (مطالعه موردی: بخش مرکزی)

توانمندسازی فرآیندی است که طی آن زنان روستایی از نیازها و خواسته های خود آگاه می شوند و جرات دستیابی به هدف را در خود تقویت می کنند. بسیاری از پژوهشگران بر این عقیده هستند توانمندسازی زنان نمی تواند تنها محدود به عوامل اقتصادی، محیطی، زیر بنایی، فیزیکی و اطلاعاتی، آموزشی و ترویجی باشد بلکه عامل دیگری به نام سرمایه اجتماعی هم بر این فرآیند موثر است. هدف این مقاله بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی زنان روستایی شهرستان مشگین شهر می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق آن، از نوع تحقیقات تحلیلی-تبیینی است. که در آن با استفاده از نمونه گیری تصادفی از طریق فرمول کوکران، ۱۹۶ نفر از زنان روستایی ساکن در مناطق روستایی شهرستان مشگین شهر انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسش نامه است. هم چنین در تحقیق حاضر جهت تعیین روایی پرسش نامه تهیه شده، از نظرات تنی چند از کارشناسان و استاتید برنامه ریزی روستایی، علوم ترویج و آموزش کشاورزی و توسعه روستایی استفاده شده است. و پایایی آن با بهره گیری از فرمول کرونباخ-آلفا (۸۰/۰<α) ونرم افزار SPSS محاسبه گردید. نتایج عمده این مطالعات نشان داد به جز مولفه های تعاون اجتماعی و تضاد اجتماعی بین تمامی مولفه های سرمایه اجتماعی با توانمندسازی زنان روستایی شهرستان مشگین شهر رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیره در مورد توانمندسازی زنان روستایی نشان داد که متغیرهای مستقل مشارکت اجتماعی، میزان آگاهی، اعتماد به نهادها، میزان اطلاعات با خارج از اجتماع، اعتماد بین شخصی، اعتماد به غریبه ها، روابط رسمی و میزان تعامل با اعضای اجتماع قادرند ۹۳/۰ درصد از تغییرات در متغیر وابسته یعنی توانمندسازی زنان روستایی را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مشارکت اجتماعی ، توانمندسازی زنان روستایی ، توسعه روستایی ، شهرستان مشگین شهر