نقش شکاف های قومی در بحران های ژئوپلیتیکی ایران در مناطق مرزی

ایران جزء کشورهایی است که از اقوام گوناگونی در ترکیب جمعیتی خود بر خوردار است. تعدد و تنوع قومی در ایران به گونه ای است که می توان جامعه پلی اتنیک یا کثیر الاقوام را بر آن اطلاق نمود و منجر به بحران های هر چند محدود نیز شد. هم زمان با پیروزی انقلاب اسلامی زنجیره ای از مناقشات قومی نیز رخ نموده است. هدف اصلی این مقاله عبارت است از تبیین و تحلیل نقش شکاف های قومی در بحران های ژئوپلیتیکی ایران در بعد از انقلاب. سوال اصلی مقاله این است که شکاف های قومی در بحران های ژئوپلیتیکی ایران در بعد از انقلاب به ویژه در مرزهای غربی دارای چه فرصت­ها و تهدیدات و نیز قوت­ها و ضعف هایی بوده است؟ فرضیه­ای را که برای پاسخگویی به سوال اصلی پژوهش در صدد بررسی آن هستیم این است که به نظر می رسد شکاف های قومی چون دارای بستر جغرافیایی هستند در صورت تقویت از سوی عوامل داخلی و خارجی به بحران ژئوپلیتیک تبدیل خواهند شد. روش انجام این تحقیق با توجه به موضوع و اهداف و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت توصیفی – تحلیلی است. بر این اساس جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و مراجعه به پایگاه های داده و جستجوی اینترنتی مقالات دارای درجه علمی معتبر خواهد بود. ابزار گردآوری اطلاعات به صورت فیش برداری و بانک های اطلاعاتی است. نتایج این مقاله نشان می دهد که شکاف های قومی جدای از بحران جدایی طلبی و استقلال می تواند بحران های ژئوپلیتیک دیگری از جمله بحران توسعه، بحران انزوای جغرافیایی و بحران مشارکت را به وجود آورد.

کلیدواژه ها:

شکاف های قومی ، بحران های ژئوپلیتیکی ، مناطق مرزی