تاریخ و تبار اندیشه وحدت اسلامی میان فریقین در میان علمای معاصر امامیه

مقاله حاضر با رویکردی ساختارگرایانه و از خلال مطالعه ای توصیفی - تحلیلی، با مرور ادبیات و منابع گوناگون درباره وحدت اسلامی و تشریح تبار و شجره فقهی مهمترین عالمان وحدت گرا و تقریبی امامیه، چهار دسته ادبیات تاریخی (طرح نادرشاه؛ طرح اتحادیه اسلام؛ طرح فقه مقارن و طرح متون مشترک) را مورد بررسی قرار می دهد و موفقیت ایده تقریب مذاهب اسلامی را درگرو باهم دیدن همگی تجربیات و پیوند آنان در کنار یکدیگر می داند؛ به نحوی که محور عقیدتی آن بر پایه اصول مشترک و محور عملیاتی آن در میان فقهای فریقین با همراهی سیاستمداران و مصلحان اجتماعی باشد. ازاین رو هیچ یک از ادبیات و منابع تقریبی را نباید جدای از هم دید. پرسش های مورد توجه مقاله حاضر عبارت اند از: (۱) چند دسته ادبیات و منابع در خصوص اندیشه وحدت اسلامی موجود است؟ (۲) شجره آموزشی اندیشه تقریب فقهی در میان علمای امامیه در چه مکاتبی است؟    

کلیدواژه ها:

Islamic ::union:: ، Proximity of Islamic Religious Thoughts ، Dar al-Tarqrib (Cairo) ، Contemporary Shiite Scholars ، World Forum for Proximity of Islamic Religion ، اتحادیه اسلام ، تقریب مذاهب اسلامی ، دارالتقریب قاهره ، فقهای معاصر شیعه ، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی