برآورد صرف ریسک بازار با در نظرگرفتن اهرم بازار در بورس اوراق بهادار تهران

در این تحقیق روش محاسبه صرف ریسک بازار با در نظر گرفتن اهرم بازار )مدل لالی) ارایه گردیده و هم چنین توان این مدل با مدل های سیگل و ایبوتسون در پیش بینی بازده سهام مقایسه شده است. بازدهی مورد انتظار سرمایه گذاران در بورس هایی که شرکت ها از اهرم بالاتری استفاده می کنند، بیش از سایر بورس هاست. مارتین لالی تخمین زن مرتبط با زمان برای صرف ریسک بازار معرفی کرد که در آن میزان اهرمی بودن شرکت ها مورد توجه قرار گرفته بود. به عبارت دیگر با توجه به تغییرات نسبت بدهی شرکت ها (نسبت جمع بدهی شرکت ها به جمع ارزش شرکت ها)، صرف ریسک بازار تغییر کرده و هر چه میزان اهرم بازار و ریسک مالی بازار بالاتر رود، بازدهی مورد انتظار نیز افزایش خواهد یافت. اما مدل های سیگل و ایبوتسون اهرم بازار را در اندازه گیری صرف ریسک بازار بی تاثیر می دانند و آن را در طول زمان ثابت فرض می کنند. در این راستا بر اساس داده های جمع آوری شده از ۶۹ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۷ با الگوی داده های سری زمانی، بازدهی سه ماهه شرکت های نمونه به عنوان مبنای آزمون ها محاسبه و بکار گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مدل لالی (تاثیر اهرم های بازار)، در مقایسه با مدل های ایبوتسون و سیگل به شکل قوی تری بازده سهام را تبیین می کند. این موضوع را می توان به استفاده زیاد شرکت-های بورس تهران از اهرم مالی نسبت داد.

کلیدواژه ها:

اهرم بازار ، بازده مازاد بازار ، مدل ایبوتسون ، مدل سیگل ، مدل لالی