بهینه‎سازی پرتفوی سهام با استفاده از روش حرکت تجمعی ذرات

مسئله بهینهسازی مارکویتز و تعیین مرز کارای سرمایهگذاری، زمانی‎که تعداد داراییهای قابل سرمایهگذاری و محدودیتهای موجود در بازار کم باشد، توسط مدلهای ریاضی حل‎شدنی است. اما هنگامیکه شرایط و محدودیتهای دنیای واقعی در نظر گرفته شود، مسئله بهینهسازی پرتفوی به‎راحتی با استفاده از شیوههای ریاضی ‎حل نمیشود. به‎همین دلیل استفاده از شیوههای ابتکاری همچون شبکههای عصبی و الگوریتمهای تکاملی در بهینهسازی پرتفوی یکی از موضوعات مهم مورد بحث در دوران اخیر بوده است. هدف اصلی پژوهش حاضر حل مسئله بهینهسازی پرتفوی (مدل میانگین واریانس) با استفاده از روش بهینهسازی حرکت تجمعی ذرات (PSO) است. بدین منظور با استفاده از اطلاعات قیمت ۲۰ سهم پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی مهر ۱۳۸۵ تا شهریور ۱۳۸۷، مرز کارای سرمایهگذاری رسم میشود. نتایج این پژوهش نشان میدهد، روش بهینهسازی حرکت تجمعی ذرات در بهینهسازی پرتفوی سهام با وجود محدودیتهای بازار موفق است.

کلیدواژه ها:

بهینهسازی پورتفوی ، تکنیک بهینهسازی حرکت تجمعی ذرات ، مدل میانگین واریانس ، مرز کارا.