بهینه سازی مسیر حمل قطعات ارسالی به ایران خودرو از طریق روش Milk Run (حمل ونقل یکپارچه)

یکی از اتلافی که هنگام حمل و نقل قطعات پیش می آید فضایی خالی است که به علت کم حجم بودن بار و اینکه تامین کننده قادر به پر کردن کامیون نیست، حاصل می شود. در واقع اغلب اوقات قطعات بارگیری شده نمی توانند تمام فضای قابل بارگیری را پر نمایند. در این حالت هرچند بار موجود به عنوان یک بار کامل تلقی می شوند و هزینه حمل آن از سوی تامین کننده پرداخت می شود اما هیچ ارزش افزوده ای برای آن ایجاد نمی کند. و در واقع تامین کننده هزینه اضافی است که می پردازد و مشتری ارزشی برای آن قائل نیست. البته در این حالت تامین کننده می تواند منتظر بماند و قطعات را نزد خود نگه دارد تا یک بار کامل گردد اما این عمل موجب کاهش امتیاز عملکرد تحویل به موقع او نزد مشتری خواهد شد از طرف دیگر مشتری نیز مایل است تواتر تحویل قطعات افزایش یابد و تا حد امکان از انبارش قطعات پرهیز نماید. در چنین حالتی که هم منافع مشتری در میان است و هم کاهش هزینه تامین کننده، می توان از سیستم Milk Run استفاده کرد. سیستمی که در آن یک کامیون قطعات تامین کننده های مختلف را جمع آوری می کند و در چندین سایت باراندازی می کند.