بررسی تاثیرسرمایه اجتماعی برمدیریت بحران های شهری (نمونه موردی:منطقه۱۵شهرتهران)

مدیریت بحران، نه فقط باید انعطاف پذیری موجود در جامعه را استحکام ببخشد، بلکه باید با جدیت به فکر ارتقاء آن در آینده نیز باشد. سرمایه اجتماعی به مثابه دارایی در اختیار جامعه و کنشگران اجتماعی، با بهره مندی از مولفه هایی نظیر؛ اعتماد، مشارکت ، حمایت اجتماعی و اطمینان اجتماعی و دیگر عناصری که در ذیل چتر خود دارد، موجب می شود تا هزینه های مدیریتی نظیر نظارت و کنترل رسمی را کاهش داده و امکان استفاده از زمان و دیگر منابع و سرمایه ها را، در جهت انجام فعالیت هایی با بهره وری بیشتر فراهم کند.پژوهش مذکور در مقطع زمانی سال ۱۳۹۶ انجام شده است. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی، پیمایشی می باشد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق روش گردآوری اطلاعات میدانی، کتابخانه ای و توصیفی بدست آمده است.حجم نمونه با استفاده از جدول "کرجسی ومورگان"، ۳۸۵نفر تعیین گردیده است.ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه و استفاده از بانک های اطلاعاتی سایت های اینترنتی می-باشد. پرسشنامه ها بین شهروندان منطقه۱۵ شهرداری تهران که برای انجام اموراداری به شهرداری مراجعه می کردند،توزیع و تکمیل شده است .اطلاعات و داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ای که پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ ۷۰/۰ و روایی آن توسط اعتبار محتوی تایید شده، جمع آوری گردیده است. برای بررسی فرضیه ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف (K-S)وآزمون ناپارامتری دوجمله ای استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزار spss می باشد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مدیریت بحرانهای شهری ، شهرتهران