مدل ساختاری شایستگی های تاثیرگذار در توانمندسازی حرفه ای فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی شایستگی های موثر در توانمندسازی حرفه ای ارتش جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر رویکردی آمیخته (کیفی- کمی) و در طی مطالعه ای توصیفی-اکتشافی صورت گرفته است. جامعه آماری برای مرحله کیفی، شامل خبرگان (فرماندهان و مدیران ارشد آجا و همچنین اساتید خبره دانشگاه های سازمانی)، و برای مرحله کمی، تعداد ۲۵۰ نفر از فرماندهان و مدیران ستاد آجا می باشند که دارای حداقل مدرک کارشناسی ارشد، سنوات خدمتی بالای ۲۰ سال، سابقه ۵ سال فرماندهی بوده اند. ابزار جمع آوری داده ها در مرحله اول شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان و در مرحله دوم پرسشنامه ۳۸ سوالی برای سنجش روابط بین متغیرهای پژوهش می باشد. تجزیه و تحلیل داده های کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون (تماتیک) و داده های کمی با استفاده از نرم افزار Smart-Pls ۳.۲.۸ و با رویکرد حداقل مربعات جزئی انجام شده است. نتایج بخش کیفی پژوهش نشان داد که سه شایستگی حرفه ای، ارزشی و شناختی بر توانمندسازی حرفه ای فرماندهان از نظر خبرگان موثر بوده اند که در ۸ مقوله فرعی و ۳۱ شاخص تبیین شده اند. همچنین نتایج بخش کمی نشان داد که میزان اثرگذاری شایستگی ها بر توانمندسازی فرماندهان به ترتیب شامل، شایستگی های حرفه ای با ضریب تاثیر ۴۵۹/۰، شایستگی های شناختی با ضریب تاثیر ۲۷۰/۰ و شایستگی های ارزشی با ضریب تاثیر ۲۴۶/۰ بوده است. در پایان نیز پیشنهادهای اجرایی برای ارتقای سطح شایستگی های موثر در توانمندسازی حرفه ای فرماندهان ارائه شد

کلیدواژه ها:

، توانمندسازی حرفه ای ، شایستگی های فرماندهان ، تحلیل مضمون ، رویکرد حداقل مربعات جزئی