سیر تطور تاریخی تشیع در مراکش

با افزایش کرسی های شیعه شناسی در محافل علمی و دانشگاهی ، اهمیت مطالعه پیرامون این آیین، دوچندان شده است؛ به ویژه طی دهه های اخیر و پس از انقلاب اسلامی در ایران و هویدا گشتن ظرفیت های بالقوه موجود در تشیع ، پژوهش های بی شماری به این موضوع اختصاص یافته است . در این پرتو، پژوهش حاضر در نظر دارد با رویکرد توصیفی (روش) و از رهگذر گفتمان های موجود در باره وضعیت شیعیان و مسائل سیاسی اجتماعی آنها، به مطالعه یک جمعیت بالقوه فعال شیعی در کشور تاریخی مراکش (مغرب عربی) بپردازد و به این پرسش اساسی پاسخ گوید که سیر تطور تاریخی تشیع در این کشور تاریخی، چگونه بوده است؟ پس از بررسی سابقه تشیع و چگونگی تاسیس دولت شیعی ادریسیان در این کشور در سال ۱۷۲ق ، به وضعیت شیعیان در مغرب معاصر پرداخته شده و به گونه ای ملموس و با ذکر نمادهای امروزی و عرضه فعالیت های اجتماعی، اثبات گردید که آموزه های شیعی، بخش عمده ای از فرهنگ شفاهی مردم این کشور را تشکیل می دهد. پس از آن، عوامل ترویج تشیع در این کشور در قالب ۵ محور، یعنی: دولت ادریسیان، انقلاب اسلامی ایران ، شبکه های نوین ارتباطی ، مستبصران مغربی و فعالیت موسسات فرهنگی، مورد بررسی قرار گرفته و در انتها، آینده شیعیان در پرتو فعالیت های آنان و تحولات منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا مورد تجزیه و تحلیل واقع شده است.

کلیدواژه ها:

ادریسیان ، تشیع ، انقلاب اسلامی ، مغرب ، اهل بیت(ع)