زیست چینه نگاری نهشته های سیستم کربنیفر در منطقه کیاسر بر پایه حضور عناصر کنودونتی و معرفی ۷ زیست زون مطابق با استانداردهای جهانی

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 262

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GSJ-20-78_014

تاریخ نمایه سازی: 18 بهمن 1400

چکیده مقاله:

برش مورد بررسی (کیاسر) در منطقه کیاسر، ۷۵ کیلومتری جنوب خاوری ساری و در البرز مرکزی واقع است .نهشته های کربنیفر (سازند مبارک) ۳۸۵ متر ستبرا داشته و شامل سنگ آهک های نازک لایه در قاعده و سنگ های آهکی با ستبرای مختلف (به طور عمده متوسط لایه) با میان لایه های شیلی در بخش های بالاتر است. مرز بین نهشته های متعلق به دونین و نهشته های متعلق به کربنیفر توسط عناصر کنودونتی معین شده است. این مرز در ظاهر یک مرز هم شیب و موازی بوده که سنگ ‎های زیرین این مرز متعلق به سازند خوش ییلاقهستند. این مرز در فاصله بین نمونه های  ۴.۱ (متعلق به انتهای دونین) و  ۴.۳(شروع و قاعده کربنیفر) قرار دارد و فاصله این دو نمونه نیز ۴ متر است. محدوده مرز با انقراض انواعیچون Pelekysgnathus sp., Icriodus costatus و Polygnathus semicostatus در اواخر دونین (نمونه۴.۱) و با پیدایش انواع و گونه هایی مانند Polygnathus spicatus, Clydagnathus gilwernensis, Polygnathus thomassiوSpathognathodus crassidentathus  در اوایل کربنیفر (نمونه۴.۳ ) مشخص شده است.در مجموع، سنگ آهک در تناوب با شیل به سن فامنین پسین و متعلق به Lower-Middle costatus zone بخش زیرین سنگ های کربنیفر را در منطقه تشکیل می دهند که بیشترین گسترش این زون تا آغاز Siphonodella presulcata zone است. یعنی در واقع زونSiphonodella presulcata  را نداریم که می تواند بیانگر نبود کوچکی در حدفاصل دونین تا کربنیفر باشد. در واقع این نبود می تواند با حادثه Hangenberg مرتبط باشد. بر روی سنگ های سازند مبارک نیز تناوبی از ماسه سنگ و شیل متعلق به سازند دورود به سن پرمین زیرین با یک ناپیوستگی(Disconformity) قرار دارد. با مطالعه عناصر کنودونتی (۲۰جنس، ۳۶ گونه و ۷ زیرگونه)، ۷ زیست زون در نهشته های متعلق به کربنیفر پیشین (سازند مبارک) تشخیص داده شده است که عبارتند از: ۱) sulcata zone ۲) duplicata zone ۳) sandbergi-L. crenulata zone ۴) Gn. typicus zone ۵) anchoralis-latus zone ۶) texanus- A.scalenus zone ۷) Gnathodus bilineatus zone  این زیست زون ها بیانگر محدوده سنی تورنزین پیشین تا ویزین پسین هستند.  

نویسندگان

عباس فلاح

پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور

بهاءالدین حمدی

پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور

حسین مصدق

دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • کتابنگاریآقانباتی، س.ع.، ۱۳۸۳- زمین شناسی ایران، سازمان زمین شناسی و ...
  • احمدزاده هروی، م.، حمدی، ب.، محتاط، م.، ۱۳۷۴- زمین شناسی ...
  • اطلس راه های ایران، ۱۳۸۰- موسسه جغرافیایی، کارتوگرافی و گیتاشناسی ...
  • خواجه وند، ش.، ۱۳۸۵- بیواستراتیگرافی رسوبات پالئوزوییک پسین- تریاس پیشین ...
  • رضایی، ا.، ۱۳۷۶- مطالعه سیستماتیک کنودونت های کربنیفر زیرین در ...
  • عاشوری، ع. ر.، ۱۳۸۰- اطلس کنودونت های ایران (شرق و ...
  • فرشید، ا.، ۱۳۸۳- بیواستراتیگرافی سازند مبارک در برش آبناک واقع ...
  • ReferencesAldridge, R., D. & Clark, N. D. L., ۱۹۹۳- The ...
  • Higgins, A. C., ۱۹۸۵- The carboniferous system: part۲- conodont of ...
  • Kaiser, S. I., Steuber, T., Becker, R. T. & Joachimski, ...
  • Wang, C.Y. & Wang, Z., ۱۹۷۸- upper Devonian and lower ...
  • نمایش کامل مراجع