سنگ شناسی و ژئوشیمی و جایگاه زمین ساختی- ماگمایی توده آذرین نفوذی بوئین- میاندشت پهنه سنندج- سیرجان (باختر ایران)

توده نفوذی بوئین- میاندشت در جنوب باختر نقشه ۱۰۰۰۰۰ : ۱ شهرستان گلپایگان و در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد. این توده دارای ترکیب سنگ شناختی شامل گرانیت پورفیری (مونزوگرانیت- سینوگرانیت)، گرانودیوریت و گابرو- دیوریت است. روند تغییرات اکسیدهای عناصر اصلی، فرعی و خاکی کمیاب نمونه‎های بخش‎های مختلف این توده، حاکی از پیوستگی طیف ترکیبی سنگی و خویشاوندی نمونه‎های گرانیتی و گرانودیوریتی و نبود خویشاوندی بین نمونه های گابرو- دیوریتی با نمونه های گرانیتی و گرانودیوریتی است. تمامی نمونه ها از نظر شاخص اشباع آلومین دارای ماهیت متاآلومین تا اندکی پر آلومین و از نظر میزان پتاسیم دارای ماهیت پتاسیم بالاست. گرانیت های منطقه با توجه به ویژگی های ژئوشیمیایی دارای ویژگی های گرانیت های نوع I هستند. نمودارهای عنکبوتی چند عنصری این نمونه ها حاکی از تهی شدگی آنها از عناصر Ta, Nb, P, Ti و غنی شدگی آنها از عناصر Cs, K, Sr, Ba است. غنی شدگی نمونه ها ازLILEs  و تهی شدگی آنها از HFSEs بیانگر ماگماتیسم متاآلومین نوع I کمان های آتشفشانی (VAG) است. بررسی تصاویر ماهواره ای و شواهد صحرایی نشان می دهد که دو سامانه گسلش اصلی در منطقه مورد مطالعه وجود دارد که عبارتند از: الف) گسل‎های با روند NW-SEو ب) گسل‎های با روندNE-SW.

کلیدواژه ها:

بوئین- میاندشت ، پهنه سنندج- سیرجان ، سامانه گسلش ، کمان آتشفشانی ، متاآلومین ، نوع I