بررسی تاثیر برخی محیط کشت های پایه و تنظیم کننده های رشد گیاهی مختلف بر رشد درون شیشه ای فندق

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر چند نوع محیط کشت پایه و تنظیم کننده های رشد گیاهی بر استقرار و پرآوری درون شیشه ای فندق (Corylus avellana) انجام گرفت. برای این منظور، جوانه ها ی جانبی و انتهایی رقم فرتیل فندق در فصل بهار تهیه شده و پس از ضدعفونی روی محیط کشت های NRM، MS و MS½ حاوی ۰۱/۰ میلی گرم در لیتر IBA و سطوح مختلف BAP کشت شدند. نتایج نشان داد که بین محیط کشت های مختلف و همچنین سطوح متفاوت BAP تفاوت معنی داری از نظر درصد شاخه دهی، تعداد برگ در هر ریزنمونه و طول ساقه رشد کرده وجود دارد. بر اساس مقایسات گروهی مستقل، اگرچه درصد شاخه دهی محیط کشت پایه MS به طور معنی داری بیشتر از محیط کشت NRM و MS½ بوده ولی طول ساقه های رشد کرده در محیط کشت NRM به طور معنی داری بیشتر از دو محیط کشت پایه دیگر بود. به طوری که محیط کشت NRM حاوی ۰۱/۰ میلی گرم در لیتر IBA و یک میلی گرم بر لیتر BAP با ۵۰% شاخه دهی، ۳۳/۵ برگ در هر ساقه و cm ۶/۱ طول ساقه رشد کرده مناسبترین شرایط را برای مرحله استقرار و رشد ریزنمونه ها فراهم آورد. ساقه های رشد کرده در مرحله استقرار، به صورت ریزنمونه های تک گره به محیط کشت NRM حاوی ۰۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA و غلظت های مختلف BAP و TDZ انتقال داده شد. بیشترین درصد رشد به همراه کمترین درصد کالوس زایی و قهوه ای شدن در تیمار ۵ میلی گرم بر لیتر BAP به همراه ۰۵/۰ میلی گرم بر لیتر IBA به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پرآوری جوانه ، جوانه های جانبی و انتهایی ، کشت بافت گیاهی ، Corylus avellana